“ปลายฝนกลับเข้ามานะลูก มาหาแม่นะ”
ลิลินมองหน้าแม่บุญธรรมของปลายฝนทั้งน้ำตา ก่อนจะเม้มปากที่สั่นระริกของเธอแน่น เมื่ออยู่ ๆ นึกถึงหม่าม้า
ป่านนี้หม่าม้าจะเป็นยังไง ปะป๊าจะเสียใจมั้ยที่เธอยังไม่ฟื้น และถ้าตื่นมาคนที่เป็นลูกไม่ใช่เธอ ท่านทั้งสองจะรู้สึกยังไง
“ฮือ ๆ ทำไมฉันต้องเป็นคนโชคร้าย อุตส่าห์เกิดมาในกองเงินกองทองรวยมหาศาล จะได้แต่งงานกับทายาทตระกูลดัง ทำไมมันต้องมาพังเพราะปลายฝน! ฮือ ๆ”
ณเพชรกับแม่บุญธรรมได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับงง ทั้งคู่มองหน้ากันครุ่นคิด ว่าปลายฝนที่ทั้งคู่รู้จัก..ตอนนี้ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไปแล้ว
แต่... คงคิดไปในทางการแพทย์และจากผลข้างเคียงมากกว่า
“ยายทำไมมีลูกโง่แบบนี้เนี่ย ดูสิยายอุตส่าห์เก็บมาเลี้ยง ไม่เห็นคุณค่าชีวิตตัวเองเลย”
พอณเพชรพูดแบบนั้น แม่บุญธรรมของปลายฝนก็ฟาดเพียะไปที่แขนหลานชายทันที ก่อนที่จะรีบชี้นิ้วดุ
“ณเพชรนี่ก็จริง ๆ นั่นน้านะลูก!”
“ฮือ ๆ อิพ
