My Fake Wife (Completed)

Chapter Two•

Migs' POV

"It's been a month, pare, pero hindi pa rin nagpapakita sa 'yo ang asawa mo. Are you sure na dito siya sa Pilipinas nagpunta?"

Sandali akong napatingin sa bestfriend kong si Dylan at pagkatapos ay napapailing na binalingan ang tangan kong baso na may lamang mamahaling alak na hindi ko man lang magawang bawasan, siguro dahil wala ako sa mood na uminom ngayon.

"Ang sabi ng mga contact ko from the embassy ay dito tumuloy si Georgina right after her vacation in Maldives," may lungkot sa tono ng aking boses. I can't help but to get affected.

"I miss her a lot and our son Kyle, he wants her Mom so badly." Sa wakas nagkaroon na rin ako nang lakas na lagukin ang laman ng aking baso na para bang sa pamamagitan niyon ay mababawasan ang lungkot at pangungulila na aking nararamdaman ngayon. "Now tell me how can I go back to Illinois without her?" Puno ng hinanakit ang aking kalooban.

"What made her run away? Nag away ba kayo? Well, Georgina is a brat. I wonder kung ano ang hiningi niya sa'yo na hindi mo naibigay kaya ka niya nilayasan?"

Tssh... Dylan is such a thinker, his thoughts are beyond the reach of destruction. How can he create such a conclusion when the mere fact is I always pamper my wife and that's the big problem, lalo lang lumalakas ang loob niya na gawin ang kanyang gusto just because she knows that I will not against in any decision that she will make.

"I love her so much that I cannot afford to lose her."

"Tsh… that love will kill you! Grabe ka magmahal pare. Napakaswerte ni Georgina sa'yo pero hindi niya nare-realize 'yon. She always take you for granted, nagbubuhay siyang dalaga, ginagawa lahat ng gusto niya without taking into consideration of what you feel. I am not against of you marrying so early but I'm against of the girl whom you chose to be with. Georgina doesn't deserve you, you deserve someone much better."

"Preach!" Natatawa na naiiling na lang ako sa mga pinagsasabi nito, but deep inside me I know he made sense.

"Putulin mo na ang sungay ng asawa mo kung ayaw mong suwagin ka niya," may lalim ang mga salitang binitiwan nito.

"I want her to be happy."

"She will never be happy not until she realizes that you and Kyle are the one that will make her happy. I'm sorry but I have to say this. I pity you my friend for sticking with the woman who doesn't know the value of love."

_

Pinilit ko pa ring makauwi kahit alas dose na ng madaling araw pinipigilan ako ni Dylan pero hindi ako nagpapigil. Nakadalawang shots lang naman ako ng wine at hindi pa siya pumasok sa sistema ko.

Driving my way home, bumabalik pa rin sa aking isipan ang mga sinabi ng aking kaibigan sa akin kanina. Parang echo ito na dumadagundong nang paulit-ulit sa aking utak.

"I pity you my friend for sticking with the woman who doesn't know the value of love. "

Aaaaahhhhhhh.....

Wala naman akong ibang hiniling kung hindi ang mahalin niya rin ako kagaya ng pagmamahal ko sa kaniya pero bakit ba napakahirap nun para kay Georgina? Hindi ba ako kamahal-mahal? Ano ba ang kulang sa akin? Bakit hindi niya ako magawang mahalin?

Gusto kong magwala.

Sa loob ng tatlong taon naming pagsasama bilang mag asawa lagi naman siyang umaalis ng hindi man lang nagpapaalam sa akin. Sumasama sa mga kaibigan, out of town, out of the country. But, this is the very first time na umabot ng buwan na hindi pa siya nakakabalik. I am very much worried na baka may masama ng nangyari sa kaniya kaya kahit marami akong trabaho sa America I flew back here in the Philippines to look for her, pero parang ayaw niya talagang magpakita sa akin.

"Georgina… where are you?" Pabulong na sabi ko. I am so desperate lahat ng friends niya ay kinontak ko na but none of them gives me any information in where I can find her. I'm so clueless.

-

Mula sa rest house ni Dylan sa Tagaytay malayo-layo pa ang aking lalakbayin para makarating ng Maynila.

Saglit na nawala ang paningin ko sa manibela nang biglang tumunog ang aking cellphone na ipinatong ko sa katabi kong upuan.

International call iyon, pero tumigil din kaagad.

At nang ibaling ko ang aking tingin sa daan ay nagulat ako nang todo ng may bigla nalang sumulpot na babae sa gitna ng kalsada.

What the hell is she doing on the street in the middle of the night?

Huli na ng makapagpreno ako dahil hindi ko akalain na bigla na lang siyang titigil sa gitna.

Sh*t! Magpapakamatay ba siya?

I released my 100% power to step on the brake but the poor girl just bumped into my car and slammed her head on my window frame.

I know it's not that hard because the brake worked right after I reached her destination.

My first instinct is to immediately get out of my car and give her help. Pero,laking gulat ko ng ako'y makalapit sa walang malay na babae at buhat sa pagkakasubsob nito sa aking bumper ay pinihit ko siya paharap sa akin.

"Oh my... this is not happening,

Georgina!" naibulalas ko dahil ang tumambad sa akin ngayon ay mukha ng duguan kong asawa.

"Georgina... wake up, Sweety!" Agad ko itong binuhat para ipasok sa kotse. I need to bring her to the nearest hospital for medication.

I hope it's nothing serious.

Five minutes drive para sa pinakamalapit na ospital.

"Georgina just hang on, we're almost there!" Wala pa rin siyang malay sa tabi ko.

"Georgina! Georgina, wake up! " I tried to make her conscious. Labis na pag-aalala at takot ang nararamdaman ko.

"Hmmm... Hmmmm... " Tanging ungol lang ang nanulas sa kanyang bibig. I feel so relieved, at least she responded.

Nang makarating sa ospital ay agad kaming sinalubong ng mga nurse from emergency na may dalang stretcher. Bumaba ako ng kotse at agad binuksan ang front seat para ilabas doon ang aking asawa.

"Ano po'ng nangyari sa kaniya,Sir?" tanong nang isa sa tatlong nurse na umasikaso sa amin.

"I accidentally hit her," sagot ko. "Bigla na lang siyang sumulpot sa dinadaanan

ko," paliwanag ko pa rito. "She's my wife. Please help her!" pakiusap ko habang inilalapag si Georgina sa stretcher.

"Okay po, Sir," agad na sagot naman nito na diretsong itinulak ang stretcher papuntang emergency room at ipinasok iyon sa loob. Hindi nila ako pinayagan na sumama kaya naman naiwan akong hindi mapakali sa labas.

Ang daming katanungan sa aking isipan.

Ano'ng ginagawa niya sa lugar na iyon ng dis oras nang gabi?

Bakit may mga pasa siya at galos sa katawan?