Chapter Twenty Two

1136 Words

Celestina's POV] "Tandaan mo Mina lahat ng bilin ko sayo, bantayan mo palagi ang pagkain ni Kyle wag na wag mo siyang pakakainin ng junk foods. Alam mo namang mabait na bata ang anak ko pero ganun pa man lagi mo siyang paalalahanan kapag meron siyang maling nagawa hindi dapat na kunsintihin pag alam nating mali na. Sikapin mo ring turuan siyang magsalita ng tagalog tutal narito narin lang tayo sa sarili nating bansa mas maganda siguro kung lengwahe natin ang mas priority niya. Ang mga vitamins niya dapat hindi papalya at pakisabi kay Migs na huwag na siyang masyadong bilhan ng toys dahil parang factory na ng laruan itong kwarto niya sa dami. " "Eh! Ma'am bakit ganyan po ba kayo magsalita para namang aalis kayo at hindi na babalik kung makabilin sa akin. " Napakamot pa ito sa sariling ul

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD