บทที่ 5 รับข้อเสนอ
“ คุณคิรินมารอใครเหรอครับ ” คนขับรถที่แม่ให้มาเมื่อวานถามขึ้น
“ รอใคร? ฉันก็แค่นั่งผ่านมาเฉยๆเอง ”
“ แต่คุณคิรินให้หยุดหน้าบ้านหลังนี้มาครึ่งชั่วโมงแล้วนะครับ ” คนขับรถก็พูดไม่หยุดจนเขาต้องละสายตาจากบ้านหลังหนึ่งที่เริ่มทรุดโทรม จากที่เมื่อก่อนมันดูสะอาดตามากกว่านี้
“ เงียบปากไปเลย ”
“ นั่นๆ มีคนโดนฉุดครับคุณคิริน ”
สายตาคมจ้องมองไปที่การกระทำของชายหญิงคู่หนึ่ง จากที่ดูฝ่ายหญิงน่าจะถูกกระทำมากกว่า ทั้งถูกลากถูกจูง
“ ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ด้วยนะครับ ”
“ บ้ะ ไอ้นี่ ฉันไม่ได้ตาบอดนะเว้ย ”
“ แหะๆ แล้วพวกเราจะลงไปช่วยไหมครับ ”
“ ลองนับดูสิว่าพวกมันมีกี่คน ”
“ เอ่อ… นั่นๆ ลงมาจากรถคันนั้น หนึ่ง สอง สาม สี่ เยอะอยู่นะครับ ”
“ งั้นขับรถตามพวกเขาไปก็พอ ”
ไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาต้องยื่นมือเข้าไปช่วย เพราะเขากับเธอไม่ได้เป็นอะไรกัน นอกจากอดีตคนรักในวัยเรียนก็แค่นั้น
“ ครั
