บทที่ 14 ปากตรงกับใจอยู่นะ
1628 Words
บทที่ 14 ปากตรงกับใจอยู่นะ
“ เอ่อ...พี่มีงานด่วนมากเลย พี่ขอตัวก่อนนะพริ้ง ตอนเย็นจะมารับกลับ ” เขาจับมือหญิงสาวออก
“ ไม่ พี่คิริน อย่าทิ้งพริ้งสิค่ะ พี่คิริน ” เสียงดังไล่หลังมา แต่นาทีนี้หัวใจของเขามันไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แต่กลับห่วงใยอีกคนมากกว่า
พอขึ้นรถ เขาก็โทรหาเพื่อนที่เป็นนักสืบ เขาคิดว่าคงจะเป็นไอ้เสี่ยขี้อวดคนนั้นอีกแน่ๆ ที่จับตัวเธอไป ก็เลยอยากรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน
ครืดดด ครืดด
(“ รู้แล้วใช่ไหมมึง ”)
(“ เออๆหมู่บ้านXX หลังที่ห้า ซ้ายมือ ”)
(“ ขอบใจมึงมาก ไอ้กอล์ฟ ”)
12 : 09 น.
พอไปถึงบ้านไอ้เสี่ยขี้อวด มันก็ออกมาพอดี เขาเลยไม่ต้องเสียเวลาในการฝ่าด่านลูกน้องมันเข้าไป แต่สิ่งที่ได้ยินกลับไม่ใช่ตามที่คิด เขาก็ยิ่งกังวลไปใหญ่
” มีแต่ถ้าคุณอยากรู้จริงๆ ผมช่วยได้นะ แต่ไม่ช่วยฟรีๆ เงินถึงผมจะบอกแผน ” ดูมัน ตามตัวก็มีแต่ทอง ยังโลภมากอีก แล้วเขาต้องเอาเงินมาเสียกับอะไรก็ไม่รู้ อีกเหรอ?
“ ... ”
“ ผมไม่บังคับ แล้วแต่คุณเลย แต่ผมจะบอกให้สองสามีภรรยาคู่นั้นน่าเลือดมาก เคยให้ลูกสาวคนโตมาขัดดอกกับผมแล้วเหมือนกันนะ ก่อนจะให้ไปเป็นเมียน้อยคนอื่นอะ ถ้าคุณคิดนานไป มันจะเสียเวลาเอาได้น่า ”
“ ผมให้ได้แค่แสนเดียว ”
“ โธ่ มันน้อยไปนะคุณ ”
“ เพื่อนผมเป็นตำรวจ มันกำลังทำคดีเกี่ยวกับเงินกู้นอกระบบที่ดอกเบี้ยแพงอยู่ด้วยนะ...ผมดูคุณแล้วน่าจะเข้าข่ายนั้นด้วยนะ หรือจะบอกให้มันมาสืบที่นี่ดู ” เขาทำท่าเหมือนจะครุ่นคิด
“ โอเคๆ ผมช่วยก็ได้ ” มีเหรอที่เขาจะยอมเสียเปรียบ หึ
หลังจากพูดแผนการของไอ้เสี่ยขี้อวดจบ พวกมันก็มุ่งหน้าไปบ้านของทรายแก้ว ส่วนเขานั่งรอในรถอย่างร้อนรน กลัวมันจะไม่ทันเวลานี่สิ
เขาไม่ได้กลัวเธอจะเป็นอะไรหรอกนะ จริงๆกลัวจะกระทบลูกมากกว่า เขาไม่ได้ปากไม่ตรงกับใจ มันตรงกันจริงๆ ไม่ได้เป็นห่วงอะไรเธอสักหน่อย
“ โธ่เว้ย ไอ้เสี่ยขี้อวดมันเข้าไปนานแล้วนะ ขืนชักช้าไม่ทันการพอดี แม่งเอ้ย! ” เขาสถบเสียงดังก้องในรถคันหรู สายตาก็จ้องมองไปที่ประตูรั้วของบ้าน
' ก๊อกๆ ' ประมาณสิบนาทีต่อมาเสียงเคาะกระจกดังขึ้น เขาเงยหน้าจากพวงมาลัยแล้วหันไปมองก่อนจะลดกระจกลง
“ เสี่ยให้มาบอกคุณว่า คุณทรายแก้วถูกขายให้เสี่ยสมภพแล้ว ประมาณสองถึงสามชั่วโมงก่อนหน้า ”
“ แล้วไอ้เสี่ยสมภพนี่ใครอีกวะ ”
“ เป็นเจ้าของบ่อนการพนันที่ตั้งอยู่ท้ายตลาด ”
“ เออ ”
“ เสี่ยให้ถามคุณด้วยว่าต้องการให้คนไปช่วยไหม ”
“ ใคร ”
“ ถ้าต้องการ ต้องจ่ายมาก่อนอีกหนึ่งแสน เสี่ยจะส่งพวกผมไปสิบคนเพื่อช่วยคุณ ” โห ไอ้เสี่ยนี่แม่ง มันหน้าเงินเกินไปไหมวะ
“ ... ”
“ และเสี่ยบอกจะช่วยคุณอีกเรื่องให้งานง่ายขึ้นก็คือโทรไปหาเมียเสี่ยสมภพให้มาด้วย เสี่ยสมภพกลัวเมียมาก ”
“ เออ ฉันจะโอนให้ พวกแกไปเตรียมตัวเลยจะออกเดินทางแล้ว ”
บ่อนการพนัน
“ ฉันว่าจะไม่ทำร้ายเธอแล้วนะแม่สาวน้อย แต่เธอดื้อเกินไป ฉันขอโทษที่เผลอตบหน้าเธอแรงไปหน่อย ” เสี่ยสมภพใช้มือลูบไล้ที่ใบหน้านวลที่ตอนนี้มีรอยแดงอยู่
' แกร๊ก '
“ เสี่ยครับ ”
“ กูบอกแล้วไง ว่าจะเข้ามาต้องเคาะประตูก่อน ”
“ ขอโทษครับ ”
“ มีเรื่องอะไรอีก มึงมาหากูเป็นรอบที่สามแล้วนะไอ้เขียว ”
“ เอ่อ... ”
“ วันอื่นยังไม่เห็นมีเรื่องมากขนาดนี้เลย แต่พอกูมีสาวๆต้องลิ้มลอง พวกมึงก็หาเรื่องมาให้ไม่หยุดหย่อน เมื่อไหร่กูจะได้กินนังนี่สักทีวะ พอกูไป แล้วกลับมา แม่งก็ตื่นอีก กูก็ต้องตบจนหล่อนสลบ มึงรู้ไหมรอบนี้กูให้ดมยาสลบเลย แม่งแรงเยอะฉิบ ทั้งถีบ ทั้งกัดกูเนี่ย ”
“ พวกผมขอโทษจริงๆครับ ”
“ เออ มีไร พูดมา ไม่สำคัญมึงโดนแน่ไอ้เปียก ”
“ คุณนายมาครับเสี่ย ”
“ อ้าว ไอ้เหี้- ทำไมมึงไม่รีบพูดล่ะ ฉิ-หายแล้ว มีงพาแม่นี่ไปซ่อนก่อนเร็ว ”
“ ครับๆ ”
เสี่ยสมภพรีบออกไปต้อนรับเมียรักทันที
“ เมียจ๋า ทำไมไม่ยอมโทรบอกพี่ก่อนล่ะจ๊ะ ว่าที่รักจะมาที่นี่ ”
“ ไหน แกซ่อนใครไว้ เรียกมันออกมาสิ ”
“ โธ่ๆ ไม่มีหรอกจ้ะ เมียจ๋า ผัวรักเมียคนเดียวจะมีคนอื่นได้ไง ”
“ มีคนบอกฉันว่าแกไปซื้อผู้หญิงคนหนึ่งมา ไหนมันอยู่ไหน ”
” โธ่ๆ เมียไปฟังใครมาเนี่ย ไม่มีหรอก ”
“ เสี่ยครับ เสี่ยๆ ”
“ มีอะไรเหรอไอ้เหลือง วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว ”
“ มีคนมาก่อกวนครับ เขาบอกว่ามาตามหาเมีย เสี่ยเอาเมียเขามาครับ ”
“ ไอ้นี่....กูจะไปเอาเมียใครมาวะ ”
' พรึ่บ '
“ นี่ไงๆ ตาแก่แกชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ”
“ โอ๊ยๆ เมียจ๋า อูย เจ็บๆ อย่าดึงแรง ดึงจนตึงหมดแล้วนะ โอ๊ยๆ ”
“ แกจะบอกฉันดีๆไหมฮะ นังผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหน ”
“ ไม่มีหรอก ไอ้คนพวกนั้นมันก็แค่ก่อกวนแหละ สงสัยจะแพ้พนัน ไอ้เหลืองมึงพาคนของเราไปสักสี่ห้าคน จัดการพวกมันให้หมดนะ ”
“ ครับเสี่ย ”
“ เหอะ ใครวะ จะจัดการพวกกู ” ไอ้เหลืองเดินไปยังไม่ถึงไหน ไอ้พวกที่ก่อกวนก็เดินเข้ามา
“ พวกมึงเป็นใครกัน มาบุกรุกที่กู ไม่รู้เหรอว่ากูเป็นใคร ”
“ เป็นใครก็ช่างเหอะ ช่วยคืนคนของกูมาก่อน ”
“ ใคร? มึงเป็นใคร กูยังไม่รู้จักเลย คนของมึงอะไรก่อน ”
“ โอ๊ย เสี่ยๆ ผู้หญิงคนนั้น ตีหัวผมครับ ” จู่ๆเสียงนี้ก็ดังแทรกเข้ามา
“ ไอ้เหี้-เขียว มึงพูดอะไร ใครตีหัวมึง ในห้องไม่มีใครเลยนะเว้ย ” เสี่ยสมภพพยายามส่งซิกให้ลูกน้องที่ตอนนี้บนศีรษะมีเลือดออก
“ ไอ้แก่! แกโกหกฉันเหรอ? ”
“ ปะ...เปล่านะเมียจ๋า ”
“ พี่คิริน อึก ~ ” ร่างบางวิ่งออกมาจากห้องนั้นด้วยสีีหน้าตกใจและหวาดกลัว
เขาที่ยืนอยู่ได้ยินเรียกชื่อ ก็ดีใจสุดๆ เธอรีบวิ่งมาโผเข้ากอดเขาในทันที ร่างบางสั่นเทาเพราะความกลัว
“ หืม ไอ้แก่ ไหนแกบอกว่าไม่มีใครไง นังผู้หญิงคนนั้นล่ะ ”
“ พี่ไม่รู้ว่าเธอมาจากไหน โอ๊ยๆ พี่เจ็บ อย่าหยิกๆ ”
“ คุณคือเมียไอ้เสี่ยตัณหากลับคนนี้ใช่ไหม ”
“ ใช่ ”
“ ผมจะบอกให้ นี่ไม่ใช่รายแรกนะที่มันไปซื้อมา ” เขาพูดแค่นั้นก็ช้อนตัวอุ้มร่างบางเดินออกไปทันที แต่เดินได้ไม่กี่ก้าว เขาสังเกตว่าใบหน้านวลมันแดงมาก มันเป็นรอยด้วย
“ หน้าเธอไปโดนอะไรมา ”
“ เอ่อ... ”
“ พูดมา ”
“ อึก ไอ้เสี่ยนั้น มันตบทรายแก้วค่ะ ”
“ อ้าว ไอ้เวรนี่ ” เขาปล่อยร่างบางลง แล้วรีบวิ่งกระโจนเข้าใส่ไอ้เสี่ยคนนั้นที่โดนเมียดึงหูอยู่
' ปึก '
“ โอ๊ย อะไรอีก มึงถีบกูทำไม คนมึงก็เอากลับไปแล้ว แถมยังทิ้งบอมให้เมียกูด่าอีก ไอ้เหี้- ” เสี่ยสมภพล้มทั้งยืน คนเป็นเมียยืนเหว่อ
” มึงตบหน้าคนของกูทำไมฮะ ”
“ กูซื้อมันมา กูจะทำอะไรก็ได้ ”
“ งั้นกูตบเมียมึงคืนนะ ”
“ ตามสบาย ”
“ ย๊ากกก ไอ้แก่ มึงอย่าอยู่เลย ” คนเป็นเมียคว้าไม้แทงสนุกเกอร์ได้ก็วิ่งไล่ตีคนเป็นผัว เขาเห็นดังนั้นก็ยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะหันกลับไปหาอีกคนที่เหมือนจะเริ่มไร้เรี่ยวแรงตอนนี้
อพาร์ทเมนท์
“ เธอรู้ไหม ฉันเสียเงินไปเท่าไหร่กับการไปช่วยเธอครั้งนี้ ” พอจอดรถเขาก็พูดทันที
“ ... ”
“ สองแสน เธอจะชดใช้ยังไง ตอบมาสิ ”
“ ฮะ มากขนาดนั้นเลยเหรอคะ? ”
“ ก็ใช่นะสิ ก่อแต่เรื่อง เป็นภาระฉันอยู่ได้ เรื่องของเธอทำไมมีแต่เกี่ยวกับเงินๆทองๆนะ ”
“ ฉันขอโทษค่ะ ”
“ รู้ทั้งรู้ว่าครอบครัวเธอมันเห็นแก่ตัว ทำไมไม่รู้จักจำ ยังจะกลับไปให้เขาเอาไปขายอีก เธอบ้าเหรอ? ”
“ ฉันแค่คิดไม่ถึงว่าพี่สาวจะหลอก เอาชื่อแม่มาอ้าง ฉันขอโทษนะคะที่ทำตัวเป็นภาระให้คุณ อึก ฮื่อๆ ”
“ พอ! จะร้องอะไรหนักหนาฮะ ”
“ อึก ขะ..ขอโทษค่ะ ”
“ เธอรู้ไหมว่าตัวเองน่าเบื่อมากๆ เอะอะก็ร้องไห้ เอะอะก็ขอโทษ ”
“ ขอบคุณนะคะที่ไปช่วย ถ้าทรายแก้วไม่ได้คุณคงแย่ ”
“ ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก มันเป็นหน้าที่... ” ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ เธอถึงกับหัวใจสั่น มันวูบวาบ รู้สึกดีใจ
“ หน้าที่ของพ่อที่ต้องปกป้องลูกน่ะ อย่าคิดว่าฉันทำไปเพื่อเธอ อย่าเพิ่งได้ใจไป ฉันทำเพื่อลูกต่างหากล่ะ ” เธอรีบเบือนหน้าหนีทันที พอได้ยินประโยคนี้หัวใจมันก็รู้สึกหน่วง
🍒_________🍒
นามปากกาธัญญวรินทร์
- Writer
