EP:2
1312 Words
อีกด้านหนึ่งของโรงอาหาร
“เปิดเทอมใหม่ดูมีนสวยขึ้นป่ะวะ ยิ่งมองยิ่งน่ารักจริง ๆ นะ พวกมึงว่าไหม”
ไอ้เซอร์เวย์พูดขึ้นมาพร้อมกับไปมองไปทางผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนที่กำลังเดินมาที่โต๊ะของพวกผมพร้อมกับเพื่อนๆ
ของเธอผมมองตามที่ไอ้เวย์มันพูดก็เห็นว่ายัยนั่นน่ารักขึ้นมากจริงๆ
“ไม่ใส่แว่นแล้วด้วยว่ะปกติมีนก็น่ารักอยู่แล้วพอเปลี่ยนลุคก็ดูดีเข้าไปใหญ่”
ขนาดไอ้ธิมที่เป็นคนนิ่งๆ นิ่งไม่ต่างจากลุงธามพ่อของมัน ๆ ยังเอ่ยปากชมเลย
“ได้ข่าวมีคนจีบเยอะเหมือนกันนะตั้งแต่มีนเลิกใส่แว่นน่ะเมื่อเช้ากูก็เห็นเดือนคณะแพทย์ปีสี่เดินมาหา”
ไอ้ริวพูดขึ้นมาอีกคนแต่คำพูดของไอ้เชี้ยริวมันทำให้ผมที่นั่งฟังอยู่รู้สึกหงุดหงิดแปลกๆ มีนมีคนมาจีบเยอะงั้นเหรอวะ!! แล้วไอ้เดือนคณะแพทย์นั้นอีก เหอะคงดีใจจนเนื้อเต้นละสิที่พอเลิกเป็นป้าแว่นแล้วมีคนมาจีบ
“พูดแล้วก็เสียดายแทนมึงฉิบหายว่ะนาวา”
“เสียดายเชี้ยอะไรของมึง”
แล้วอยู่ ๆ ไอ้เสือเพื่อนอีกคนในกลุ่มก็พูดกับผมขึ้นมา
“ก็เสียดายที่มึงโง่เป็นควายดูไม่ออกว่ามีนคิดยังไงกับมึงน่ะสิ”
อ่อ!! เรื่องนี้นี่เองทำไมผมจะไม่รู้ว่ามีนคิดอะไรกับผม ก็บอกไปแล้วว่าคนอย่างผมไม่อยากผูกมัดกับใคร ๆ จะชอบผมก็ชอบได้ ใครจะรักผมก็รักได้ แต่ผมไม่มีทางรักใครแน่นอน
ส่วนใหญ่ผู้หญิงที่มาชอบผมก็จะถูกผมจับกินหมดแหละครับเรื่องนี้เพื่อน ๆ ผมรู้ดีว่าเวลามีผู้หญิงมาอ่อยหรือบอกชอบ ผมก็ลากขึ้นเตียงหมดน้ำแตกก็แยกทางข้อนี้พวกผู้หญิงพวกนั้นก็ยินยอมเพราะแค่ได้นอนกับผมครั้งสองครั้งพวกเธอก็ดีใจจนเนื้อเต้นแล้วเพราะส่วนใหญ่ที่เข้ามาก็จัดว่าเด็ดจัดว่าเป็นตัวท็อปกันทั้งนั้นแต่สำหรับมีนที่ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจว่าเธอคิดอะไรกับผมก็เพราะว่าผมไม่อยากทำร้ายเธอ
มีนเป็นคนสวยครับสวยมากบางทีสวยกว่าผู้หญิงที่ผมเคยเอาด้วยบางคนด้วยซ้ำ แต่มีนดีเกินไปที่จะตกเป็นเหยื่อของผม ๆ รู้ว่ามีนรู้สึกดีๆ กับผมตั้งแต่ครั้งแรกแล้วเมื่อปีที่แล้วตอนวันสอบวันสุดท้ายก่อนปิดเทอมตอนปีสองเธอมาสารภาพกับผมเองว่าเธอชอบผมแต่เหตุการณ์นี้เพื่อนๆ ผมไม่รู้หรอกครับว่ามีนแอบมาสารภาพกับผมพวกมันรู้ด้วยสัญชาติญานของพวกมันแล้วก็มะโนกันเป็นตุเป็นตะแต่ดันเสือกมะโนถูกก็เท่านั้นเอง
แต่หลังจากวันนั้นที่มีนมาบอกรักผมแล้วถูกผมปฏิเสธไปผมก็ไม่ได้เจอไม่ได้ติดต่ออะไรกับมีนอีกเลยทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ผมกับมีนก็คุยกันอยู่บ้าง ไอจงไอจีผมก็มีไปกดไลค์มีคอมเมนท์ตามปกติมีก็แต่มีนที่หลังจากวันนั้นเธอไม่แม้แต่จะมากดไลค์รูปผม ไม่คอมเม้นท์ ไม่เข้ามาคุยเล่นในไลน์กลุ่มเหมือนเธอพยายามสร้างเกราะบางอย่างขึ้นมาระหว่างเธอกับผม
แต่ช่างเถอะครับมันก็ดีแล้วไม่ใช่รึไงเพราะผมไม่อยากอะไรกับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แบบนี้อยู่แล้วแต่วันนี้ที่ได้ยินเพื่อนผมพูดว่ามีนมีผู้ชายมาจีบผมก็รู้สึกหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้สิ
คุยมาตั้งนานผมชื่อนาวานะครับเป็นลูกพ่อนิกกี้กับแม่เอลินนิสัยผมเป็นยังไงน่ะเหรอพวกคุณก็เอาความเจ้าชู้ของพ่อผมสมัยหนุ่มๆ คูณสิบเข้าไปก็แล้วกันแต่ผมจะอารมณ์ร้อนสายโหดหน่อยๆ ลุยแม่งทุกเรื่องไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนครับมีแต่ขนมกรุบกรอบไว้กินเล่นๆ แต่ตอนนี้อยากลองมีแฟนมีเจ้าของหัวใจดูบางแล้วสิแต่ไม่รู้ว่าเธอคนนั้นยังรู้สึกเหมือนเดิมกับผมรึเปล่า
“มอร์นิ่งค่ะสามีทั้งห้าของมิกกี้”
“อ่ะ!! นี่ของพวกนายห้าคนตารางเรียนหัดมาเข้าเรียนตามตารางบ้างนะ”
“มุนินคนสวยเจอผัววันแรกทำไมไม่พูดดีๆ ล่ะครับ”
“หุบปาก!! ฉันไม่เอาผู้ชายร่านๆ อย่างนายมาทำผัวหรอกเซอร์เวย์”
“อย่าเผลอแล้วกันมุนินเผลอเมื่อไหร่จับทำเมียแม่งเลย”
“นายมันเป็นผู้ชายที่หน้าเกลียดที่สุด”
ตลอดครับคู่นี้มุนินครับเป็นเพื่อนสนิทของมีนเธอมักจะกัดกันกับไอ้เวย์แบบนี้บ่อยๆ จนบางทีผมอดสงสัยไม่ได้ว่าไอ้เวย์จะคิดแบบนั้นกับมุนินจริงๆ พวกผมรับตารางเรียนจากมุนินมานั่งดูกันปีสามแม่งเรียนโคตรเยอะ
“ไงมีน! เปิดเทอมใหม่สวยขึ้นเยอะเลยน่าจะเลิกใส่แว่นตั้งนานแล้วนะ”
ไอ้ธิมทักทายมีนพลางชื่นชมในความน่ารักของเธอผมก็เหลือบตามองมีนในระยะใกล้ๆ มีนสวยขึ้นมากครับสวยจนผมรู้สึกหงุดหงิดแม้กระทั่งสายตาที่ไอ้สี่ตัวเพื่อนผมที่มันพากันจ้องมองอยู่
เมื่อก่อนตอนที่ใส่แว่นมีนก็น่ารักอยู่แล้วแต่มาตอนนี้เธอดูมั่นใจขึ้นมากเลยแต่ผมรู้สึกขัดใจที่มีนไม่มองมาทางผมเลยนี่สิ
“ธิมก็พูดเกินไปแสดงว่าเมื่อก่อนเราขี้เหร่มากเหรอ”
มีนทำทำหน้านิ่วคิ้วขมวดทำปากงอนๆ แล้วคุยกับไอ้ธิมแม่งทำไมน่ารักจังวะเห็นแล้วก็หมั่นไส้ไอ้ธิมมันนะครับที่ได้พูดหยอกล้อกับมีน
“ไม่หรอก! เมื่อก่อนก็น่ารัก ใช่ไหมวะนาวา”
“อืม!! น่ารัก”
ไอ้สัสธิมพูดอยู่ดีๆ ก็โยนมาให้ผมซะงั้นแล้วปากผมแม่งก็ไวตอบรับมันออกไปแบบนั้นซะด้วยตายห่านี่ผมพูดอะไรลงไปวะแล้วทำไมอยู่ๆ รู้สึกร้อนๆ ที่หน้าก็ไม่รู้
“นาวาทำไมหน้ามึงแดงๆ วะ”
ไอ้ห่านี้อีกคนจะตาดีเกินไปแล้วไอ้เสือ
“กูร้อน!!”
“เหรอ!!”
พอผมตอบออกไปทั้งโต๊ะก็พูดคำนี้ออกมาพร้อมกันใส่หน้าผม
“เอ่อ! ฉะ...ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
แต่ดูเหมือนจะมีคนเขินกว่าผมนะ มีนที่ได้ยินผมพูดแบบนั้นออกไปเธอก็หน้าแดงขึ้นมาแล้วตอนนี้ก็กำลังจะเลี่ยงออกไปจากตรงนี้ซะแล้ว
“ให้ไปเป็นเพื่อนไหมคะชะนี”
“ไม่เป็นไรมิกกี้กูไปเองได้เดี๋ยวมา”
แล้วมีนก็รีบเดินเลี่ยงไปยังห้องน้ำ อ่า! อยู่ๆ ผมก็รู้สึกปวดฉี่ขึ้นมาซะอย่างงั้นสงสัยคงต้องได้ไปเข้าห้องน้ำซะละ
พรึบ!!
“อ้าว! แล้วนั่นมึงจะไปไหน”
“กูปวดฉี่!!”
ผมตอบไอ้เวย์ออกไปเมื่อมันถามผมตอนที่ผมลุกขึ้น
“มึงกำลังจะบอกพวกกูว่าจะไปห้องน้ำ”
“แล้วมึงจะให้กูฉี่ใส่หน้ามึงตรงนี้ไหมล่ะ”
“ครับ...เชิญครับเชิญพี่รีบไปห้องน้ำเลยครับ...เดี๋ยว ไม่ ทัน”
รู้สึกมันจะย้ำคำพูดประโยคหลังเป็นพิเศษนะแต่ก็อย่างที่มันพูดนั้นแหละผมต้องรีบไปเดี๋ยวไม่ทันคนที่พึ่งเดินนำไปก่อนเมื่อกี้
- Writer
