ตอนที่ 18 ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
ที่ร้านอาหารข้างตึก เตชินปล่อยให้ลูกน้ำเดินคล้องแขนเขามาอย่างสนิทสนม เขาได้แต่เดินตามแรงกึ่งลากกึ่งเดินของลูกน้ำแบบมาเซ็งๆ ไม่รู้ว่าทำไมถึงได้อารมณ์ไม่ค่อยดี จะว่าไปก็อาจจะตั้งแต่เห็นนัชชาหัวเราะต่อกระซิกกลับพวกรุ่นพี่ทั้งที่เพิ่งมาทำงานก็เป็นได้
และที่สำคัญร้านอาหารมีตั้งเยอะแยะ แต่ก็ช่างบังเอิญที่เขาต้องมาเจอนัชชาที่นี่อีก เขาถึงกับขมวดคิ้วออกมาไม่รู้ตัว
ยิ่งเห็นนัชชามากินข้าวกับกลุ่มรุ่นพี่ ด้วยท่าทีสนิทสนมแบบนี้
เตชินแทบจะผละจากแขนลูกน้ำตรงเข้าไปหา แล้วกระชากนัชชาออก แต่สุดท้ายทำได้เพียงพ่นลมหายใจฮึดฮัดออกมาก่อนจะทำเป็นไม่สนใจ
เขาไม่ได้สนใจผู้หญิงแบบนั้นซะหน่อย
-แต่ ทำไมเธอถึงไม่ได้ระวัง ไปสนิทสนมกับพวกผู้ชายแบบนั้นได้ไงว่ะ เหอะ ทีกับเขากลับระวังตัวแจ-
เขามองรอยยิ้มนั่น กับเสียงหัวเราะใสของนัชชาด้วยความหงุดหงิดไม่รู้ตัว
-แล้วกูจะสนใจยัยนั่นท
