Prologue
There are two types of love. A love that is selfish and a love that is selfless. A selfish love was keeping your beloved by your side no matter what circumstances is. Pagmamahal na ipagdadamot ka sa ibang tao para lang manatili siya sayo. And the love that is selfless, a love that is willing to give everything you can just to make your beloved happy without expecting in return. Pagmamahal na marunong mapagparaya.
Nakangiting pinagmamasdan ni Liam ang pinakamamahal niya na ikinakasal na sa taong mahal nito. He is genuinely happy for them but he couldn't denied the fact that he's hurting. It feels like his heart was being ripped apart.
Nasasaktan pero masaya siya.
Nasasaktan siya kasi hindi siya ang mahal ng dalaga pero masaya siya na makitang masaya ang taong mahal niya. He is really a sadistic person. Yung tipong nasasaktan na nga nakangiti pa din.
It can be shown in Desteen's face that she's happy while promising her vows to her beloved. Kaya masaya na din si Liam. Yun lang naman ang importante para sa kanya; ang makita na masaya ang babaeng mahal niya.
After the wedding Liam congratulated the new couples then went home. He need to take a break for his aching heart. Pagkatapos niyang batiin ang dalawa ay umuwi na kaagad siya.
Liam was packing his clothes when some enter his room.
"Hindi kaba muna magpapa-alam kay Desteen?"
"I don't want to ruined their marriage, ninong. Kakakasal lang nila. Baka maging sanhi pa ng pag-aaway nila kung kakausapin ko pa si Desteen. They're happy. I don't want to spoiled their most memorable moment." Sagot niya.
He heard his ninong sigh. "Hindi naman ganyan ka kitid ang utak ni Uno. He will understand."
"Nah, it's okay. And besides babalik pa naman ako. Hindi naman ako titira sa pilipinas ng matagal. Babawasan ko lang ang sakit sa dibdib ko." Liam chuckled at the last word he had said.
Matteo tsked, "bakit kasi anak ko pa nagustuhan mo. Alam mo naman na may Uno na 'yun."
"Kasalanan talaga ni Desteen kung bakit ako nasasaktan. Bakit kasi mahal-mahal siya." He joked.
Matteo chuckled, too, "Hatid na kita sa airport." His ninong offered.
"Hindi na. Sasama nalang ako na ibang Themis. They're waiting for me, outside."
Nang matapos siyang mag-impake ang agad niyang tinungo ang van na nakaparada sa labas ng bahay. Siya nalang ang hinihintay kaya naman lumarga agad ito pagkadating niya. After hour of drive they arrived at the airport, exclusively for Themis members.
Liam looked out the plane's window. Gabi na kaya magandang pagmasdan ang city lights sa himpapawid. It was his first time being away this far with Desteen since they become closed.
He sighed and close his eyes. Masakit pala ang pakiramdam kapag nakikita mo ang mahal mo sa piling ng iba. Pero walang mas sasakit sa katotohanan na kahit ikaw yung nandiyan, hindi naman ikaw yung kailangan.
He wasn't complaining, though. Alam niyang sa simula pa lang wala na talaga siyang laban, na sa simula pa lang ay talo na siya agad. Pero wala, eh. Tumibok talaga ang puso niya at hindi niya kayang pigilan iyon. Mahirap talagang kalaban ang puso.
After almost a day of air trip they landed on the Philippines soil. Halos isang araw ang biyahe. Gabi ng umalis sila sa Switzerland kaya gabi rin sila makarating sa pilipinas.
Tinungo ni Liam ang garahe sa pribadong paliparan nila para kunin ang kotse. He fished out his phone from his pocket as he walks by.
And messages was flogging his phone the moment he open his phone. Lahat ng notifications ay galing kay Desteen. Maraming messages at missed calls. Desteen was asking why he leave without informing her. Gusto niyang mag reply pero pinigilan niya ang sarili.
I shouldn't entertain her anymore. That's what Liam thought Baka kasi magselos pa ang asawa nito sa kanya.
Kaya ang ninong nalang niya ang pinadalhan niya ng mensahe.
Liam drove off his again to his condo. May jet lag siya kaya gusto niya munang matulog. Alas-syete na rin ng gabi. Pinark ni Liam ang kotse at agad tinungo ang unit.
Ito talaga ang totoo niyang tinitirahan. He owns the building where he lives.
Liam has businesses besides of being an agent. Kapag wala siyang misyon ang pamamahala sa kompanya niya ang pinagkaka-abalahan. He owns various of business under LJF Corporation; the name of his company. Condominium, Supermarket, Hotel chains and he even own a prestigious Schools. That's his business. Hindi lang halata na isa siyang business man dahil sa tinatago niya talaga iyon. He wanted a private life.
"Good evening po, sir." Bati ng guard sa kanya. "Kadadating niyo lang po ba?"
"Magandang gabi din po. Mag babakasyon lang saglit." Sagot niya sa medyo may katandaan na security guard. "Bakit po pala kayo ang nakaduty, 'tay Kanor? Asan po si kuya Manny?"
Liam's employees most likely people who have a hard time of finding a job. Yung mga taong hindi nakapagtapos sa pag-aaral at may mga criminal records. Liam knows what a struggle could be in finding a job having a criminal records. So, he made an opportunity to made their life much easier. Hindi naman kasi lahat ng nakukulong ay masasamang tao. Just like kuya Manny. Kuya Manny was an ex-con, nahatulan ng kasalan na hindi naman siya ang may gawa. Mayaman kasi ang nakalaban niya sa kaso kaya ito ang naging dehado. Justice are really hard to reach for unfortunate people.
Ngumiti ang may ka-edaran na guwardiya. "Bagong panganak ho kasi ang asawa ni Manny kaya nagpalit kami ng duty."
Tumango siya, "pwede na ho kayong mag-out ng maaga para maka-uwi kayo. Andito naman na ako, ako nalang muna ang magbabantay."
"Naku, sir! Huwag na. Magpahinga nalang hu kayo. Galing pa naman kayo sa malayong biyahe." Nahihiyang lintaya ng guwardiya.
"Umuwi nalang po kayo ng maaga para makapagpahinga na din kayo."
"Oho, sir. Salamat."
Nginitian ni Liam ng matanda saka tumango sa unit niya na pinakataas ng building. Liam didn't bother opening the lights when he arrived at his condo. He went straight to his room.
And Liam blink a bit for the sudden light. Binuksan niya kasi ang ilaw sa loob ng kwarto niya. Bumungad naman agad ang mga litrato ni Desteen na kuha niya ng patago. Naka-frame ito at nakapatong sa bedside table niya.
And again, his heart ached. Gustong niyang matulog dahil medyo may jet lag siya pero parang mawala lahat ng antok niya sa katawan matapos Makita ang litrato.
Imbes na matulog ay naligo si Liam at nagbihis. He need some booze. He need to clear his mind and gather his thoughts.
"Oh, may lakad kayo, sir?" Gulat na tanong ni Tay Kanor ng makita siyang nakabihis.
"Inom lang saglit. Broken hearted po ako ngayon." He joked... Or was he?
"Hinay hinay lang po, sir. Ingat sa biyahe."
Liam quickly maneuver the car to the nearest bar in town. Hindi siya pala-inom. He hates noisy places pero gusto niyang maglasing ngayon. Just this once. Just this time.
Minuto lang ang lumipas bago niya narating ang bar. Loud music and blinding lights welcome him first thing when he enters.
Maraming nag hahalikan sa kung saan-saan. Sa gilid ng hallway, sa mga table, sa pintuan ng Cr. Anywhere in the corner. But Liam didn't mind it all, hindi ganon ang pinunta niya dito. He just wanted to drink. That's all.
Wala siyang balak makipag-make out. Inom lang.
"One scotch on the rock." He ordered. Naka-upo siya sa high chair. Wala naman siyang balak mag tagal doon. Gusto lang talaga niya magpalamig.
Ininom niya agad ang alak at nag-order na naman. Nakaka-ilang baso na siya ng alak. Ramdam niya na din ang epekto nito dahil hindi naman siya sanay uminom ng mga hard drinks. He was a bit tipsy but he still in the right mind.
Liam was about to stand up from his seat when someone bumped into him.
"S-sorry po," paumanhin ng kung sino.
Sinulyapan ni Liam ang nakabangga sa kanya. It was a girl. A short girl and a tiny one. May maamo ngunit palaban itong mukha. Pilikmata na mahaba at maalon. Natural na mapulang mga labi. Kilay na medyo may kakapalan. Mga matang mapungay at medyo maga? The woman eyes are puffy and a bit red.
"Careful next time." Ani ng binata. "Ang liit mo tapos nambabangga kapa."
Tinaasan siya ng kilay ng dalaga, "nanghingi na nga ng sorry tapos nanlalait kapa. Ganyan talaga kayong mga lalaki! Manloloko!" The woman said in high voice before sitting down beside him. "Kuya isang matapang nga po na alak. Yung tipong isang inom lang, mawawala na ang pagka-broken hearted ko."
Liam was puzzled. Anong connect ng sinabi niya sa panloloko?
"Sure kaba, miss?" Nag-aalangan na tanong ng bar tender. "Mukha po kasi kayong bata."
"Hindi na ako bata!" Singhal ng dalaga. "At sure ako. Gusto ko yung malalasing agad ako na alak."
Liam was a bit stunned with a hint of amusement with the lady. "Ang attitude pandak naman." Mababang boses na sabi niya.
Sinulyapan naman siya ng dalaga. "Ano?! May kailangan ka?! Kanina kapa tingin nang tingin, ah!"
"I was just observing. You really look a minor."
"Hindi na ako minor. Kung minor ako edi sana hindi ako pinapasok ng guard."
Tumango siya. "Point taken." He said and order again.
Liam stayed a bit. Nawala ang kalasingan niya dahil sa katarayan ng babae.
Ilang alak pa ay nagsimula ng umiyak ang dalaga. "Tangina! Napaka manloloko talaga ng hayop na 'yun! Akala mo naman sobrang gwapo! Ang gago niya! Magsama silang dalawa! Mga panget!"
Liam knows that the lady was drunk already. It's dangerous for her the be alone at this state, kaya hindi na siya muna umuwi.
"Ikaw? Manloloko ka rin ba?" Tanong nito sa kanya.
Liam shrugged, "my beloved just married someone yesterday."
"Oh, niloko ka din?"
He shook his head, "Hindi naging kami kaya it's not cheating."
"Ah,"
"Yeah, how about you?"
The woman face crumpled, "my boyfriend ─ I mean, ex-boyfriend cheated on me with my cousin... I saw them having s*x in his dorm. Ang bababoy."
"That sucks,"
"Uh-huh, it really sucks but I'm hurt. Hindi dahil nagloko siya pero dahil natapakan ang pride ko. Gago! The audacity to cheat when he couldn't even answer properly a simple math equation!"
Liam chuckled at that. This woman is really a new breath of fresh air. This little woman is so feisty. Palaban kahit pandak.
Their conversation takes long. Nag-usap lang sila kung gaano sila ka malas pag dating sa pag-ibig. They were having a nice conversation that they ended up naked in bed and moaning each others name.
Hindi alam ni Liam bakit humantong sila sa sitwasyon na iyon. Ang paglalasing na gusto niya para malinawan ang isip ay nauwi sa isang mainit at manibughong pagtatalik sa babaeng hindi niya lubusan kilala.
Nagising nalang si Liam kina-umagahan na masakit ang ulo at nag-iisa nalang sa loob ng hotel na pinag check-in-an nila kagabi.
There's no traces of a woman he bedded last night only the red stain on the sheets. It's a blood that indicates that the virginity of a woman had been taken.
Simula ng mangyare ang kaganapan na iyon ay hindi iyon nawaglit sa isip ng binata. Hanggang sa nakabalik siya sa Switzerland. The face of that woman never leaves his mind. Parang sirang plaka na paulit-ulit na nag pi-play sa kanyang utak.