“มันเสียว พี่พฤกษ์ขา” เธอร้องครางบอกเขา ระยะเพียงไม่กี่ก้าวแต่ แต่ท่านี้ จังหวะนี้ ทรมานเหลือเกิน ยิ่งเมื่อแตกกระจายไปแล้วหนึ่งครั้งไม่ต้องถามถึงครั้งต่อไปว่าถี่แค่ไหน ส่วนพฤกษ์เองก็ไม่ต่างกันอีกเพียงก้าวขึ้นบันไดอีกขั้นเขาว่า เขาต้องแตกกระจายไม่ต่างจากเธอ เพราะแรงตอดรัดของเธอรุนแรงมาก เขายืนพิงผนังในบันไดขั้นที่สอง มองไปยังบันไดด้านบนเหลืออีกเจ็ดขั้น แค่มองคิดว่ายังไงก็ไม่ถึงชั้นสองแน่ “หวานครับ..พี่ว่าตรงนี้รอบหนึ่งก่อนนะครับ” พริณตาเองก็เสียวสะท้านเหลือเกิน จะตรงนี้ตรงไหนเธอก็แตกแล้วแตกอีกอยู่แล้ว พฤกษ์วางเธอลง ถอดตัวตนของตัวเองออกจากดอกไม้งามฉ่ำแฉะของเธอ “หมอขา” พริณตามองหน้าเขาอย่างเว้าวอนเธอไม่อยากให้เขาถอดออก “ใจเย็นครับคนสวย แค่เปลี่ยนท่า” ว่าแล้วเขาก็จับเธอหันหลังให้เขา สองมือน้อยจับราวบันได พริณตาตื่นเต้นกับกิจกรรมบน บันไดครั้งแรก มือของเธอจับแน่นที่ราวบันได เท้าหนึ่งวางใ