ตอนที่ 37 คนเห็นแก่ตัว

1158 Words

“อีหวานไม่ว่าไปที่ไหนมึงก็คิดถึงเขาทั้งนั้นแหละ เพราะใจมึงคิดถึงเขา กูว่ามึงไม่ต้องคิดมาก ถ้ามึงไปแล้วคิดถึงเขามาก ๆ ก็ให้มึงรู้ว่ามึงรักเขามากแค่ไหน มึงจะได้กลับไปสู้ไง มึงยังไม่มีโอกาสได้สู้เลย ตอนนี้เราแค่หนีมาตั้งหลัก ถ้ามึงพร้อมสู้แล้วเราค่อยกลับไป” ชาร์มมี่พูดขึ้นพร้อมทั้งบีบมือเพื่อน ทั้งสามสาวกอด พริณตาแน่น ทั้งหมดร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร “กูว่าคืนนี้เราไปนอน ที่ไร่ชาเลยดีกว่า” นีน่าบอก เพราะถ้าไปเที่ยวดอยตุงแล้วต้องกลับมานอนที่โรงแรมนี้อีก ก็วนไปวนมา ไร่ชาอยู่ทางเดียวกันกับดอยตุง “อืม ก็ได้” พริณตาพยักหน้าเห็นด้วย เธอจะใช้เวลานี้ในการทบทวนความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขา ดอยตุง เป็นสถานที่ท่องเที่ยวชื่อดังของจังหวัดเชียงราย ทั้งสี่คนนั่งอยู่ในสวนดอกไม้ของพระตำหนักดอยตุง ดอกไม้และบรรยากาศสวยมากทำให้ทั้งหมดเพลิดเพลินกับบรรยากาศตรงหน้า พอจะลืมเรื่องที่ทำให้ทุกข์ใจได้บ้าง ลงมาจากด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD