Chapter 16

2213 Words

Samara’s POV Hindi mawala-wala ang ngiti ni Melecio habang panay ang pagtimpla niya ng milktea. Pawisan na rin ito. Minsan, gusto kong punasan ang pawis niya, kaya lang ay nahihiya ako dahil nakatingin sa amin ang ibang customer na naghihintay sa kanilang order. Simula pa kaninang umaga ay hindi maubos-ubos ang pila dito sa garden niya. Kahit ako ay tuwang-tuwa rin dahil hindi ko inaasahang dudumugin kami ng maraming tao sa unang pagbubukas ng shop ni Melecio. Pati nga ang live streaming namin sa page ng shop niya ay maraming viewers. Tila nakatulong ito sa pagtatawag naming ng cutomer. Limang libong tao kasi ang nanunuod na simula pa kaninang umaga. Tumaas din agad ang followers namin. Ang daming umo-order sa online,kaya lang ay hindi pa kami ready para roon. Tiyak na pati ‘yun ay ikak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD