ตอนที่ 1 นางบำเรอ
1845 Words
“บัสเตียนคะ ไอรีนต้องการคุณ จัดการไอรีนสิคะ ไอรีนพร้อมแล้ว”
เสียงกระเส่าของ ไอรีน นางแบบสาวสวย ที่กำลังนอนแผ่หลาอยู่บนโซฟาใหญ่ในห้องอาหารที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวของร้านอาหารแห่งหนึ่งดังขึ้น เมื่อวันนี้เธออุตส่านัดให้เขามาเจอ เพื่อที่จะสานต่อทุกเรื่องที่เธอต้องการ แต่ดูท่าทางคนตรงหน้าจะไม่เล่นด้วย เมื่อเขาเอาแต่ยืนจ้องมองเหมือนไร้อารมณ์และความต้องการทั้งๆที่เธอยั่วยวนและพยายามปลุกเร้าเขาขนาดนี้ แขนเรียวยกขึ้นเกี่ยวลำคอหนาเพื่อมอบจูบดูดดื่มให้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้กลับโดนปฏิเสธโดยการหันหน้าหนีไปทางอื่นแทน
บัสเตียน ครูส คูสเซอร์ นักธุรกิจหนุ่ม ฉายานักธุรกิจไร้ใจ พ่วงด้วยตำแหน่งผู้มีอิทธิพลทางด้านอสังหาริมทรัพย์ของภาคกลาง กำลังกลั้นความต้องการที่ถูกปลุกขึ้นมา มองออกไปอย่างไร้จุดหมาย เมื่อเขาดันพลาดเคยประกาศต่อสาธารณะชนว่านางแบบสาวอย่างไอรีนคือคนที่เขาจะหมั้นด้วย เนื่องจากอยากกันไม่ให้นักข่าวมาวุ่นวายกับเรื่องของเขาอีก แต่ทุกอย่างกลับตรงกันข้าม เมื่อนางแบบสาวเล่นตามติดเขาแถมให้ข่าวต่างๆนานาถึงการหมั้นทั้งๆที่มันเป็นแค่เรื่องหลอกลวง
“ถ้านัดมาทำเรื่องแบบนี้ผมขอตัวก่อนแล้วกัน”
ชายหนุ่มสะบัดร่างบางออกก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่คิดใยดีหันกลับมามองเธอเลยสักนิด เพราะหลายต่อหลายครั้งที่เขาต้องมาโดนแอบถ่ายเวลาอยู่กับเธอ จนหลังๆมาเริ่มจับได้ว่าเป็นเธอเองที่จ้างพวกนั้นมาถ่ายรูปทำข่าว แต่เขาก็ไม่อยากถือสาเพราะเคยเป็นเพื่อนกันมาก่อนเลยทำเฉย
“บัสเตียนคะ!! บัสเตียน!! อ๊าย! กลับมานะ กลับมา!”
เสียงร้องเรียกดังขึ้นตามหลังของชายหนุ่มออกมาแต่เขาไม่สนใจ เพราะครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะหลงกลออกมาหาเธออย่างนี้อีก
“กลับ”
พอขึ้นมานั่งบนรถยนต์คันหรู เขาก็สั่งขึ้นเสียงเรียบ ตอนนี้ความต้องการที่ถูกปลุกขึ้นกำลังทำให้เขาหงุดหงิดอยากปลดปล่อย ทาม ลูกน้องคนสนิทที่ขับรถอยู่สังเกตเห็นเลยถามขึ้น
“ให้ผมโทรตามไหมครับนาย”
“อืม”
เป็นที่รู้กันในการสนทนาแค่ประโยคเดียว ก่อนที่ทามจะยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วกดโทรออกไปยังปลายทาง
“นายครับ พอดีว่ามีเด็กใหม่เข้ามา นายต้องการรึเปล่าครับ หรือเอาซินดี้”
“เอาคนใหม่ขึ้นมา”
บัสเตียนบอกขึ้นเพียงเท่านั้น ก่อนจะมองออกไปนอกกระจกที่ตอนนี้แสงสีต่างๆถูกประดับขึ้นเมื่อฟ้าเข้าสู่ราตรีที่มืดมิดอีกครั้ง ไม่นานรถยนต์คันหรูก็มาจอดลงที่คอนโดสุดหรูที่เอาไว้เป็นรังสวาทของเจ้านายหนุ่ม ทามเดินลงมาเปิดประตูให้แล้วเอ่ยขึ้น
“ทางนั้นบอกว่าเป็นเด็กมหาลัย ยังไม่เคย และขอมาเยอะทีเดียว...”
“เรื่องนั้นไม่สำคัญ สำคัญแค่รองรับฉันได้ก็พอ”
บัสเตียนเอ่ยขึ้นอย่างไม่สนใจจะจ่ายเท่าไหร่หรือแพงแค่ไหนเขาไม่เคยสนใจอยู่แล้ว ขอแต่ทำให้เขาหายทุกข์ทรมานจากความต้องการที่มีจนแทบจะระเบิดในตอนนี้ได้ก็เป็นพอ ก่อนจะเดินเข้าไปในอาคารสุดหรู
“แก...ฉันเปลี่ยนใจตอนนี้จะยังทันไหม...ฉัน...ฉันไม่กล้า...”
เสียงหวานใสเอ่ยขึ้นตามสายเมื่อตอนนี้เธอกำลังนั่งรออยู่ในห้องพักสุดหรูโดยที่ไม่รู้เลยว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าต้องเจอกับอะไรบ้าง
เอวา นักศึกษาสาว สวย ดีกรีเป็นถึงดาวคณะพ่วงด้วยมหาวิทยาลัย กำลังนั่งกระสับกระส่ายอยู่ในห้องพัก ที่เพื่อนของเธอพามาส่งเอาไว้ หลังจากที่เธอตกลงรับงานนี้ด้วยความจำเป็นทั้งๆที่ไม่เคยแม้แต่จะคิดถ้าไม่โดนเจ้าหนีกดดันและจะเอาเธอไปเป็นนางบำเรอหญิงสาวคงไม่ต้องมาทำอะไรอย่างนี้
หญิงสาวนั้นสูญเสียบิดามารดาจากอุบัติเหตุทางเครื่องบิน หลังจากที่พวกท่านกำลังกลับมาจากฮ่องกง ทีแรกเธอก็ไม่รู้ว่าทำไมท่านทั้งสองถึงไปที่นั่นกันจนเจ้าหนี้มาตามทวงเงินที่บิดามารดาติดเอาไว้และอธิบายให้เธอฟัง นั่นแหละหญิงสาวถึงเข้าใจว่าบิดามารดาติดการพนันเลยไปที่นั่นบ่อยๆ เอวาขอผ่อนผันหนี้มาได้เกือบๆสองปีก่อนที่เจ้าหนี้จะเร่งรัด เธอพยายามทำงานเก็บเงินเพื่อใช้หนี้ไปเรื่อยๆแต่เหมือนกับว่ามันยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนกระทั่งตอนนี้หนี้ที่มีนั้นทบต้นทบดอกเกินกว่าที่เธอจะมีปัญญาจ่าย ทางนั้นเลยเสนอให้เธอไปทำงานด้วย และงานที่ทำคืองานในผับ รองรับแขกวีไอพีต่างๆ ทำเอาเอวาที่ไม่ยอมตกลงต้องรีบหาเงินมาคืนภายในสิ้นปีนี้ให้ได้เพราะถ้าไม่อย่างนั้นชีวิตของเธอก็จะตกเป็นของพวกนั้นทันทีตามที่พวกนั้นต้องการ จนเพื่อนสนิทที่ไม่รู้จะช่วยยังไงเลยแนะนำให้หญิงสาวมาทำงานนี้โดยรับรองว่าทำเพียงครั้งเดียวเธอก็สามารถปลดหนี้ทั้งหมดได้แน่นอน เอวาตัดสินใจอยู่นานจนกระทั่งวันนี้ที่เธอยอมทำมัน
“แค่ครั้งเดียวนะเอวา ไม่อย่างนั้นแกต้องไปทำงานบ้าๆให้พวกนั้นนะ อดทนแค่คืนเดียวมันก็ผ่านไป อดทนนะ”
เสียงปลายสายบอกขึ้นอย่างเห็นใจ เพราะรู้ดีว่าเอวาไม่ใช่ผู้หญิงประเภทนั้น เพื่อนของเธอเป็นผู้หญิงที่ดีมากคนหนึ่ง แต่แค่ต้องมาใช้หนี้ที่ไม่ได้ก่อจนทำให้ชีวิตเริ่มลำบากเพราะพวกทวงหนี้เริ่มหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ เธอเลยตัดสินใจของร้องพี่สาวของเธอที่ทำงานนี้อยู่ให้หางานให้เพื่อนของเธอ เพราะหวังเพียงแค่ว่าเอวาจะได้ปลดหนี้และเป็นอิสระจากพวกนั้นสักที
แกร็ก!
“คะ...แค่นี้ก่อนนะ”
ยังไม่ทันได้สบายใจขึ้นเลยสักนิด เสียงเปิดประตูห้องก็ทำให้เอวาต้องรีบวางสายจากเพื่อนไป ก่อนจะซ่อนโทรศัพท์เอาไว้ใต้ที่นั่ง ตอนนี้ร่างบางสั่นไปหมด เหงื่อไหลอาบทั้งๆที่ในห้องเย็นเฉียบ หญิงสาวค่อยๆหันไปมองทางต้นเสียง ก่อนจะเห็นร่างใหญ่เดินเข้ามา ตากลมถึงกับเบิกกว้าง เมื่อดันคิดไปถึงร่างกายกำยำใหญ่โตขนาดนี้ แล้วตรงนั้นของเขาจะใหญ่โตขนาดไหน พอคิดแบบนั้นเธอถึงกับลุกขึ้นเดินถอยหลังหนีอย่างอัตโนมัติ
“ทำไมยังไม่เตรียมตัวอีก ผมให้เวลาห้านาทีทุกอย่างต้องพร้อมนะ”
เสียงเรียบนิ่งเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดที่พอเข้ามา คนที่เขาจ้างมาปลดปล่อยความต้องการยังอยู่ในชุดเรียบร้อย ก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าไปในห้องที่เป็นห้องนอนเพื่อถอดเสื้อผ้าด้วยตัวเอง ส่วนเอวาที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ยืนสั่นอยู่มุมห้อง
“ทำยังไงดี คิดสิเอวา คิดสิคิด”
พอได้อยู่คนเดียวอีกรอบ เอวาถึงกับคิดไม่ตกว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลัง หรือเธอจะคิดหาทางอื่น แต่ยิ่งคิดก็ไร้ซึ่งหนทาง ไม่มีใครเอาเงินเกือบล้านมาให้เธออย่างนี้แน่นอน หญิงสาวเอาแต่อยู่ในความคิดของตัวเองจนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่ตอนนี้เจ้าของห้องกำลังยืนคิ้วขมวดมองมาอย่างหงุดหงิดใจที่หญิงสาวยังคงยืนอยู่ที่เดิมแถมในชุดเดิมอีก
“นี่เธอทำบ้าอะไรอยู่! ตอนไหนจะพร้อม”
เสียงตะโกนดังขึ้นอย่างเหลืออด เพราะปกติแล้วพอเดินเข้าห้องเขาจะต้องได้รับการปรนเปรอทันที ทั้งๆที่วันนี้เป็นวันที่เขาต้องการมากมายแต่เขาก็ให้โอกาสเธอได้ถอดชุดแล้วแต่เธอก็ยังอยู่ในชุดเดิมอีกเลยทำให้ชายหนุ่มโมโหขึ้นมา ส่วนเอวาตอนนี้จับจ้องมองไปที่ลำกายใหญ่ ที่นูนเด่นออกมาจากผ้าเช็ดตัวที่พันปกปิดมันเอาไว้แทบไม่มิด พร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ
“ฉะ...ฉัน...ฉัน...”
“ถ้ายังไม่พร้อมก็ไสหัวออกไปซะ!”
บัสเตียนตะโกนออกมาอย่างสุดจะทน เขาไม่รู้ไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็นอะไร หรือรอเวลาเพื่ออะไร แต่ที่เขาต้องการคือปลดปล่อยความต้องการ ตอนนี้และเดี๋ยวนี้! ทำเอาเอวาถึงกับสะดุ้งสุดตัว สมองคิดหาทางออกจนแทบจะระเบิด จะเดินออกไปก็กลัวว่าจะไม่มีโอกาสนี้อีก
“หรือว่าต้องการเพิ่ม เอาไปอีกเท่าตัวแล้วมานี่ ฉันหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ!”
ชายหนุ่มบอกขึ้นพร้อมกับเดินไปฉุดแขนเล็กให้เดินตามเข้ามาในห้องที่มีเตียงขนาดใหญ่ตั้งอยู่ เพราะคิดว่าเธอเล่นตัวเพื่ออัพค่าตัวเพิ่ม และเขาก็ไม่อยากเสียเวลามาต่อรอง ทำเอาเอวาสั่นไปทั้งตัวเมื่อคิดว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง
“ดะ..เดี๋ยวก่อน อ๊าย!!!!”
ยังไม่ทันได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น ทั้งร่างก็โดนเหวี่ยงลงมาบนที่นอนก่อนจะตามมาด้วยร่างใหญ่ที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างเอาไว้ตามลงมาติดๆ ปากร้อนกดจูบกระหายไปตามลำคอระหงเพื่อสูดดมความหอมหวานของร่างสาวเพื่อปูทางรัก แต่มือเล็กกลับดันเขาเอาไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี
“อยะ...อย่าพึ่ง ฉะ...ฉันยังไม่พร้อม...อื้ออออออ”
ปากที่กำลังร้องห้ามถูกปิดลงเมื่อบัสเตียนต้องการจนแทบจะบ้าตายอยู่แล้ว ยิ่งได้เห็นและได้กลิ่นหอมๆจากร่างบางนี้อีกเขายิ่งไม่อยากอดทนรออีกต่อไป ปากร้อนพยายามลุกล้ำเข้าไปเชยชิมในปากเล็กก่อนที่เอวาจะห้ามเอาไว้ไม่อยู่ ปล่อยให้เขาได้เข้ามาอย่างที่ต้องการ
บัสเตียสเฝ้าจูบซับหนักหน่วงรุนแรงตามความต้องการที่กำลังปะทุโดยไม่ได้สนใจร่างเล็กที่ตอนนี้กำลังสั่นเทาไปด้วยความกลัว ตากลมที่เบิกกว้างและเต็มไปด้วยหยดน้ำตาค่อยๆหลับลงเมื่อตอนนี้เธอยอมรับชะตากรรมกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นแล้ว จากนั้นปากเล็กเงอะงะค่อยๆตอบสนองจูบร้อนแรงของเขา นี่เป็นครั้งแรกและคิดว่าคงครั้งเดียวในชีวิตที่เธอจะต้องมาทำแบบนี้ สู้ทำๆให้มันผ่านไปดีกว่า
- Writer
