When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
มาที่อีกหนึ่งภาพด้านล่างในกรอบเดียวกัน สาวน้อยที่เคยสวมชุดศึกษาในวันที่เขารับปริญญา บัดนี้เธอใส่ชุดครุยถือใบปริญญาเช่นเดียวกัน ส่วนเขากอดตุ๊กตาหมีเอาไว้แทน ทำท่าเหมือนเดิมพร้อมกับข้อความด้านล่างที่คล้ายกัน ‘วันของหนู... ก็ยังมีพี่อยู่เคียงข้าง’ อ่านจบเขาเอามือลูบสาวน้อยในภาพอย่างแผ่วเบา ดวงตาจับจ้องไปที่ใบหน้าแสนสวย น่ารัก จมูกโด่ง ตาโต ปากเล็กกระจับ ผิวขาวราวกับมีเชื้อสายจีน เธอโดดเด่นท่ามกลางหมู่มวลดอกไม้นับร้อยนับพัน แต่เขากลับมองเห็นแต่เพียงเธอ วาดหวังสูงสุดว่าจะได้แต่งงานกันเมื่อเธอเรียนจบและ ‘ได้มีวันของเรา’ ชาร์ล ก็ไม่เคยลืมวันที่มีกันและกันทุกๆ วัน และนับจากวันแรกที่ได้พบสบตาสาวน้อยในภาพนี้ เธอก็กลายเป็นความสุขทั้งชีวิตของเขาในช่วงชีวิตนั้นทันที “ตื่นเต้นนะเนี่ย ชั่วโมงนี้เป็นชั่วโมงของอาจารย์สอนพิเศษ เราจะได้เจอท่านเป็นชั่วโมงแรก” นักศึกษาสาวคนหนึ่งเอ่ยกับเพื่อนๆ ระหว่างที่น