CHAPTER 6 เปลี่ยนบรรยากาศ

1842 Words

CHAPTER 6 เปลี่ยนบรรยากาศ YOGURT'S PART ; @มหาวิทยาลัยA “ฉันจะช่วยแกยังไงดีโย....” ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินในตึกคณะวันนี้ฉันเลิกสอบเร็วเพราะว่าวิชานี้ฉันพอจะทำได้อยู่บ้าง “ฉันเองจนปัญญาแล้วจริง ๆ” “เป็นเพราะไอ้วินคนเดียว มันทำให้แกต้องเป็นแบบนี้” “ช่างมันเถอะมันเกิดขึ้นไปแล้ว แล้วแกจะกลับเลยหรือเปล่า” “หรือว่าพี่ลูคัสเขายังรักแกอยู่” “ไร้สาระน่า คนอบ่างเขาไม่มีวันรักใครได้หรอกนอกจากตัวเอง กลับได้แล้วเดี๋ยวป๋าเป็นห่วง” ป๋าที่ว่าก็คือพ่อของเพียงนั่นแหละ “จะดีเหรอ...งั้นฉันกลับก่อนนะมีอะไรให้โทรหาฉันนะ” “รับทราบค่า บาย” เพียงเดินออกไปเหลือเพียงฉันที่นั่งเหงาหงอยอยู่คนเดียว ฉันนั่งฟุบหน้าลงกับโต๊ะด้วยความเหนื่อยที่เหนื่อยก็คือเหนื่อยใจฉันรู้สึกเหมือนตัวเองแบกโลกไว้ทั้งใบเลยแฮะ หรือฉันควรจะหนี! ใช่! นี้เป็นโอกาสทองของฉันแล้ว ลองกันสักตั้ง! ฉันตัดสินใจลุกจากโต๊ะและรีบวิ่งออกจากคณะทันทีที่เพิ่งจะบ่ายสามและฉันบอกเขาว่าฉันเลิกสี่โมงเย็นฉันยังพอมีเวลา! ฉันรีบเดินกึ่งวิ่งตรงไปยังประตูรั้วของมหาลัยซึ่งทางข้างหน้าจะเป็นจุดสำหรับรอรถโดยสารและรถประจำทาง “อีกนิดเดียว...” ฉันเร่งฝีเท้าตรงไปยังจุดหมายปลายทางอย่างรวดเร็ว อีกนิดเดียวฉันก็จะเป็นอิสระสักที! แต่ทว่า... หมับ! “อ๊ะอื้อ! อ่อยอื้อ!” ก่อนที่ฉันจะก้าวผ่านประตูไปนั้นกลับถูกมือปริศนาคว้าตัวของฉันไว้อย่างรวดเร็วเขาปิดปากของฉันไว้แน่นจนแทบหายใจไม่ออกจากนั้นเขาพาร่างฉันเข้าไปที่หลังตึกซึ่งเป็นที่ปลอดคนและค่อนข้างเปลี่ยว “ฉันบอกเธอไปว่ายังไง...โยเกิร์ต” น้ำเสียงเย็นเอ่ยขึ้นแนบชิดใบหน้าของฉันจนขนลุกซู่ไปหมด น้ำเสียงที่คุ้นเคย!! เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่! “อื้อ!” เขาพาร่างของฉันให้เดินไปยังรถของเขาซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลมากนัก “ขึ้นไป” เขาดันตัวฉันให้ขึ้นรถก่อนจะออกรถออกไปอย่างรวดเร็ว แม้เขาจะไม่ได้ด่าอะไรฉันแต่ฉันรับรู้ได้ว่าในใจเขานั้นโกรธเป็นไฟและเขากำลังจะลงโทษฉัน ไม่นานเขาขับพาฉันมาที่ผับแห่งหนึ่งซึ่งเขาจอดรถอยู่ที่หลังร้านเหมือนจะเป็นที่จอดรถวีไอพีแต่แปลกมันเป็นที่จอดที่มีที่เดียวน่ะสิ LUCUS'S PART ; @LCCLUB ผมขับรถพาเธอมาที่คลับของผมด้วยอารมณ์ที่โกรธจัดแม้ว่าผมจะพยายามกัดกลั้นมันไว้อยู่นานสองนานแต่มันก็ไม่ทำให้ความโกรธนี้หายไปได้เลย ผมยอมรับว่าโกรธมากเธอพยายามจะหนีผมอีกแล้ว ให้ตาย! ผมอยากจะขย้ำเธอให้เละคามือซะตรงนี้เลย “ทะ...ที่นี่ที่ไหน...” “…” “พาหนูมาที่นี่ทำไม” “มาเอา” พูดจบผมปลดเข็มขัดเบาะเธอออกและยกตัวเธอให้นั่งบนตักแกร่งของผมโดยเธอไม่ทันตั้งตัว “อ๊ะ...ปล่อย!” “ฉันบอกเธอแล้วใช่มั้ยถ้าเธอคิดหนีจะเจอกับอะไร” “อื้อ ไม่...อย่า หนูกลัวแล้ว” เธอเอ่ยเสียงสั่นพยายามลุกออกจากตัวผมเมื่อแก่นกายที่อยู่ภายใต้กางยีนมันดันขาเธอ “ตอนจะหนีไม่เห็นกลัว ฮึ” ผมไล้มือหนาลูบที่หลังของเธอลามไปเอวและสะโพกของเธอทำให้เธอตัวสั่นด้วยความกลัว “ยะ...อย่าหนูกลัวแล้วฮึก” “กลัวเหรอ” ผมยังคงไล้มือสำรวจที่เรือนร่างของเธอไม่หยุด มือหนาของผมจับที่เอวบางของเธอก่อนจะปลดกระดุมที่ชุดนักศึกษาของเธอออกทีละเม็ดอย่างใจเย็น “ยะ...อย่า” เธอจับมือผมเป็นการห้ามแต่ผมสะบัดออกและทำการปลดกระดุมเธอออกดังเดิม เรือนร่างภายใต้ชุดนักศึกษาตัวบางที่ถูกผมถอดออกเหลือเพียงชั้นในสีครีมที่ปกปิดเต้าอวบเนื้อขาวเนียนอยู่นั้นทำให้ผมแทบจะคลั่ง ผมจึงเลื่อนมือถกกระโปรงพลีทของเธอให้ขึ้นอยู่ที่เอวและใช้นิ้วเกี่ยวชั้นในของเธอออกอย่างชำนาญ เมื่อผมจัดการกับเสื้อผ้าของเธอออกทำให้ลมจากเครื่องปรับอากาศกระทบกับร่างกายของเธอจนร่างบางขนลุกและหนีบขาเข้าจนชิด “เปลี่ยนบรรยากาศบ้างแล้วกัน” ผมจับขาเรียวแยกออกและเลื่อนมือขึ้นไปปลดตะขอเสื้อในของเธอเผยให้เห็นเต้าอกอวบที่ดีดเด้งสู้มือซึ่งอยู่ในระดับใบหน้าของผมพอดี ผมครอบครองเต้าอวบไว้ในปากก่อนจะงับและดูดดึงมันอย่างเอาแต่ใจมือร้ายของผมส่งนิ้วเข้าไปในช่องทางรักของเธอ “อ๊ะอื้อ....จะเจ็บ” เธอสั่นและรีบหุบขาเข้าแต่ผมดันมันให้อ้าออก “ยังแน่นเหมือนเดิม” ผมส่งนิ้วร้ายเข้าไปสำรวจช่องทางคับแน่นก่อนจะเพิ่มนิ้วเข้าไปจนเธอจิกเกร็งที่ไหล่ของผม “จะเจ็บฮึก อื้อ!” ผมจัดการปิดริมฝีปากได้รูปด้วยปากของผม ผมส่งลิ้นร้ายเข้าไปกวาดชิมความหอมหวานในโพรงปากนุ่มๆ ของเธอมือก็ยังคงชักเข้าชักออกอยู่อย่างนั้น “อ่าห์” ผมรูปซิปกางเกงของผมและควักแก่นกายออกมารูดขึ้นลงจนมันใหญ่ขึ้นเมื่อร่างบางเห็นจึงรีบหันหน้าหนีด้วยความตกใจ “มะ...ไม่ อ๊ะอื้อ! เจ็บฮึกหนูเจ็บ!!” ไม่รอให้เธอได้เตรียมความพร้อมผมยกตัวเธอขึ้นจับแก่นกายกดเข้าไปในช่องทางคับแน่นอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ความใหญ่โตเข้าไปทักทายช่องทางรักของเธอกลับตอดรัดผมแน่นจนปวดไปทั้งลำ อ่า...แตกตอนนี้ก็เสียเชิงหมด “ฮึ่ม!!!” ผมกดเสียงต่ำเงยหน้าขึ้นเพื่อระบายอารมณ์ก่อนจะกดแช่แก่นกายในโพรงสวาทของเธอไว้สักพักเพื่อให้เธอปรับตัว สัญญาว่าจะทำเบาๆ (เหรอ) “อ๊ะ! พะ...พี่อื้ออ ยะอย่าเพิ่งขยับฮึก” เล็บของเธอจิกบิดที่ไหล่ของผมจนตอนนี้มันแสบไปหมด ยัยแมวน้อยกล้าดียังไงถึงทำรอยบนตัวผม “อ่า...หายเจ็บหรือยังหืม” ผมเอ่ยชิดที่แก้มใสใบหน้ายังคงคลอเคลียสูดดมความหอมหวานจากกายสาวอย่างหลงใหล “จะ...เจ็บอื้อออ อ่า” อ่า? นี่เสียงของความเจ็บหรือความเสียว จะอะไรไม่รู้แต่แม่งทำให้อารมณ์ผมลุกโชนกว่าเดิมอีก อยากได้ยินอีก....ทำไงดี “ถาม....หายเจ็บหรือยัง” ผมยังคงถามเร่งเอาคำตอบจากเธอที่ตอนนี้ใบหน้าหวานเหยเกเธอเบนหน้าหนีและเห็นได้ชัดว่าแก้มใสของเธอออกสีแดงระเรื่อ น่ารัก... “อ่า....ยะยังอ๊ะงื้ออ” ร่างบางกัดปากเก็บเสียงไว้ในคอเมื่อผมกระแทกแก่นกายเข้าไปจนสุดลำเพื่อให้เธอตอบคำถามของผม “งื้อ? อ่อยว่างั้น” “มะ...ไม่ใช่อื้อ ยะอย่าเพิ่ง!” ปึก! ปึก! ปึก! ผมส่งแก่นกายเข้าไปจนสุดโพรงมดลูกและชักกลับมาเกือบสุดโคนมือหนาคว้าเอวเล็กไว้แน่นก่อนจะสอบสะโพกเข้าหาคนบนร่างอย่างหยุดไม่อยู่จนเธอเอ่ยครางไม่เป็นศัพท์หันหน้าหนีด้วยความเขินอาย มือเล็กยกขึ้นปิดปากเพื่อกัดกลั้นเสียงหยาบโลนเอาไว้ อ่า....อยากได้ยินเสียงหวานๆ ครางชื่อผม... “เสียว? อ่า...” “มะ...ไม่อื้อ งะงื้ออ่า...อ่า...อ๊ะ” ใบหน้าหวานส่ายหน้าเป็นพัลวัน “เรียกชื่อพี่...อ่า...นะ...เด็กดี” ร่างบางส่ายหน้าหงึกๆ เชิงปฏิเสธ แม้ว่าผมจะไล่ต้อนเธอด้วยความพูดหวานก็แล้วจูบไล้ที่เนื้อเนียนก็แล้ว “อื้อ นะหนู...อ่า” “ถ้าไม่เรียกก็เอาแบบนี้ไม่ปล่อยนะ” ผมเอ่ยขู่จนเธอหันหน้ามาทางผมพร้อมกับจ้องตาขวางใส่ เธอรู้ว่าผมทำจริง ใช่ ผมจะทำจริงๆ ด้วย ปึก! ปึก! ปึก! “งื้ออออ” ผมส่งความใหญ่โตกระแทกกระทั้นเข้าไปอย่างสุดแรง เสียงหยาบโลนดังก้องไปทั่วทั้งรถ ดีนะเพราะที่นี่ที่ผม จะทำอะไรก็ได้ ปึก! ปึก! ปึก! “ฮึ่มมม อ่า เรียกชื่อฉันสิสาวน้อย” “อื้อ! อ๊าบะเบาหน่อย...นะหนูอื้อ อ่า...” “ไม่เรียกก็เหนื่อยแย่เลยนะ” ครั้งนี้ผมส่งแรงเข้าไปจนสุดและลดจังหวะลงให้แก่นกายเสียบเข้าที่ช่องทางรักของเธออย่างหนักหน่วง ผมใช้นิ้วเกลี่ยแหวกกลีบกุหลาบพร้อมทั้งขยับแก่นกายไปด้วยช้าๆ “อะอื้องื้อ ยะอย่าตรงนั้น!” คนตัวเล็กจิกแน่นเมื่อผมสัมผัสที่ของสงวนของเธอ ตรงนี้สินะ... เมื่อผมรู้จุดอ่อนของเธอผมจึงใช้นิ้วเขี่ยขึ้นลงเพื่อเพิ่มความเสียวกระสันให้มากขึ้นและแน่นอนมันได้ผม “อ่า อื้มม” ผมครอบครองริมฝีปากบางของเธอเอาไว้ก่อนจะบดจูบมอบสัมผัสอันแสนเร่าร้อนแก่เธอ ผมส่งลิ้น แทรกเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากโพรงปากนุ่มอยู่นานสองนานดูดดึงริมฝีปากบางอย่างเอาแต่ใจ “อื้มม อ่าอืออ” เสียงหวานเอ่ยประท้วงในลำคอเมื่ออากาศใกล้จะหมดผมจึงละริมฝีปากออกให้เธอได้สูดลมหายใจเข้าอย่างเต็มปอดก่อนจะกดมันลงอีกครั้ง “อ่า....ฮึ่มมม” ผมละริมฝีปากออกและไล้ใบหน้าดูดเม้มที่ซอกคอขาวเพื่อฝากฝังรอยแสดงความเป็นเจ้าของ ปึก! ปึก! ปึก! ผมจะสะโพกมนบังคับแก่นกายขึ้นลงตามจังหวะ ผมเร่งจังหวะเสียบแก่นกายชักเข้าออกจนน้ำหวานไหลทะลักออกมาเต็มหน้าขา อ่า...ใกล้แล้วสิ “อ๊ะ อ่า....พะพี่ลูคัส~ งื้ออ บะ...เบาหน่อยนะหนูอ๊า” “ว่าไงนะ....เรียกอีกซิ” “พี่ลูคัส~ หนูมะไม่ไหวอื้ออออ” เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบาข้างหูนั่นยิ่งทำให้ไฟกามของผมปะทุขึ้นอีกครั้ง ว่าจะเบาแล้วนะ แต่แม่งงงง ไม่ไหวจริงๆ ว่ะ “อ่าาาาา” “อื้ออ อ๊ะ นะหนูจะ...อ๊ะอ๊าาา!!!!!” ผมปลดปล่อยน้ำเชื้อพันธุ์ดีสู่มดลูกจนเต็มทุกหยาดหยด ร่างบางเกร็งกระตุกตัวสั่นใบหน้าอ่อนล้าเต็มทน แก้มใสแดงระเรื่อก่อนจะซบลงที่ไหล่ของผมเพื่อหาที่พักพิง ลมหายใจหอบพ่นออกมาหนักๆ ด้วยความเหน็ดเหนื่อย “หมดฤทธิ์แล้วงั้นสิ ฮึ” ผมลูบที่เรือนผมของเธอแผ่วเบาในขณะที่เธอยังคงซบผมอยู่ลมหายใจผ่อนออกมาอย่างหนัก เห็นว่าทำตัวดีนะเลยลงโทษแค่รอบเดียว แต่ถ้าหายเหนื่อยแล้วก็ไม่แน่....

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more