CHAPTER 22

1007 Words

MARIAN POV "Basta ayaw ko sa gusto mong mangyari!" paninindigan ko sa sagot ko kanina. Hindi na niya ako inimik pa. Bagkus ay nagpunta ito sa table at kumuha ng beer upang uminom. Sobrang nakaka stress ang ganitong klase ng sitwasyon. Parang naiisip ko na lamang na tuldukan ang sarili kong buhay dahil sa mga nangyayari. Lalo na ngayon na mayroon pang ginagawang panggigipit sa akin ni Ethan. Naiipit ako sa gulo nilang dalawa, ngayon labis labis ang pag sisisi ko na nagtrabaho ako sa bar. Nagkulong ako sa kwarto hanggang sa makarinig ako ng katok sa pintuan. Kahit na tinatamad talaga akong bumangon, kailangan kong pagbuksan ng pintuan ang kolokoy na si Harold. "Oh bakit ganyan ka kung makatingin?" tanong niya, namumula ang pisngi niya dahil halatang halatang lasing ito. I ignored

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD