เราสองคนเดินจับมือกันอยู่ในซูเปอร์มาร์เก็ตแถวที่พักของใบเฟิร์น อันที่จริงตอนแรกก็ไม่ได้จะจับมือหรอกครับ แต่เพราะผมหน้ามึนเองเธอเอาออกผมก็จับใหม่ เธอเอาออกผมก็จับอีก จนเธอน่าจะเบื่อเลยปล่อยให้ผมจับอยู่แบบนั้น อันที่จริงเลขาของผมเขาไม่ได้จองโรงแรมผิดวันหรอกครับผมจงใจเอง ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความจงใจของผมรวมถึงเรื่องที่พยายามหลอกล่อใบเฟิร์นด้วยใบหน้าของผม ผมรู้ดีนี่ครับว่าเธอชอบคนหล่อ และหุ่นดี แล้วผมก็จัดอยู่ในประเภทนั้นเสียด้วยสิ ผมจะไม่แยกจากเธอไปอีก ผมจะทวงทุกอย่างที่เคยเป็นของผมกลับมาตอนแรกผมก็ไม่กล้าหรอกครับ ผมกะว่าจะค่อยเป็นค่อยไปในคราวแรก แต่ตั้งแต่ที่ผมรู้ว่ารหัสเข้าห้องของเธอมันยังเป็นวันเดือนปีเกิดของผมมันทำให้ผมมีความมั่นใจขึ้นมาอย่างมากมายเลยล่ะครับว่าเธอยังรักผมอยู่ ผมคิดอย่างนั้นนะ ดูจากแววตาที่เธอมักจะแอบลวนลามผมเป็นประจำ ผมเห็นนะครับไม่ใช่ไม่เห็น แต่ผมแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้ก็เ