ทำเนียน
1448 Words
ฉันดื่มกับเพื่อนๆ ไประยะใหญ่เลยค่ะ มิลาด้าเมาหนักมากและโดนแบกกลับไปโดยธีโอดอร์เรียบร้อยแล้ว ส่วนยายเอมิลี่นอกจากจะหันมาสนใจฉันเป็นพักๆ แล้วก็ยังหันไปโอบกอดกับไรอันและนัวเนียกันจนฉันอยากจะไล่ให้กลับไปเสียจริง ส่วนฉันในตอนนี้เพลงเริ่มไม่ค่อยเข้าหูแล้วค่ะเหมือนหูมันอื้อแปลกๆ
"เอมิลี่ ฉันไปฉี่ก่อนนะ"
"ไปด้วย ไรอันนายเฝ้าโต๊ะแป๊บนะ" เอมิลี่ถอนจูบออกมาจนฉันที่หูอื้อเมื่อครู่ได้ยินเสียงดังจ๊วบ รอบลำคอของยายนี่เต็มไปด้วยรอยดูดจากไรอัน ถึงแม้ว่าฉันจะเห็นแบบนี้บ่อยๆ แต่ฉันก็ยังไม่ชินนะคะ
"ให้ไปก็ได้ แต่ขอดูดนมก่อนทีนึง"
ไรอันก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง และใช่ค่ะยายเอมิลี่ของฉันนางก็เดินไปค่ะ โอบรอบลำคอของไรอันแล้วรั้งสายเดี่ยวของนางลงมา ไรอันรีบใช้มือหนาของเขาปกปิดเอาไว้เหมือนหวงแหน แล้วโน้มตัวลงเล็กน้อยเลียที่ปลายถันสีชมพู
"พอใจแล้วนะ ปะปวดฉี่จะราดแล้วเหมือนกัน"
ประโยคแรกนางพูดกับไรอัน ประโยคต่อมาก็พูดกับฉัน ฉันเดินมากับเอมิลี่ค่ะ ในขณะที่เอมิลี่เองก็จับทรวงอกของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง เธอหันมาจับมือฉันแล้วยิ้มให้ฉัน
"ยังไม่ชินอีกเหรอ"
"เอมิลี่ เธอไม่รู้สึกอะไรกับไรอันบ้างเลยเหรอ คือเธอนอนด้วยกันนี่ใช่มั้ย" ฉันถามขึ้นในตอนที่กำลังเดินเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนเอมิลี่ก็อยู่ในห้องข้างๆ ฉัน เอมิลี่เงียบไปครู่หนึ่งฉันเข้าใจว่าเธออาจจะไม่สะดวกตอบ ฉันก็ไม่เซ้าซี้ค่ะ ฉันทำธุระส่วนตัวแล้วเดินออกมาล้างมือ โดยที่เอมิลี่ยืนสูบบุหรี่พิงขอบอ่างเอาไว้
"ถ้าถามว่าฉันรู้สึกอะไรมั้ย ก็รู้สึกแหละ"
เธอพูดด้วยแววตาเศร้าอย่างเห็นได้ฉัน ฉันคิดว่าฉันไม่ควรถามเธอมากกว่านี้เพราะมันอาจจะไปสะกิดอะไรบางอย่างที่อยู่ในใจเธอได้
"รู้สึก เสียวน่ะ"
"เอมิลี่!"
ฉันหันไปถลึงตาใส่อย่างตกใจกับคำตอบของเอมิลี่ค่ะ เราสองคนเดินกอดคอกันออกมาแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะที่มีไรอันกำลังรอเราสองคนอยู่ ในขณะที่ฉันกับเอมิลี่เดินกำลังจะถึงโต๊ะฉันก็เห็นว่าไรอันกำลังคุยกับใครบางคนอยู่รูปร่างคุ้นตาอยู่ไม่น้อยเลยค่ะ เพียงแค่มองไม่ถนัดเท่านั้นเพราะว่าไรอันยืนบังเขาอยู่ ฉันค่อยๆ เดินย่องไปอย่างช้าๆ ค่ะ ตั้งใจจะจ๊ะเอ๋ไรอันให้ตกใจโดยที่มีเอมิลี่ร่วมขวบการด้วย
"คุยกับคะ..." อยู่ๆ ร่างของไรอันก็เบี่ยงตัวหลบฉันคล้ายถูกใครบางคนดันไปด้านข้าง ทำให้ฉันเซไปด้านหน้ากอดเข้ากับเอวหนาของคนที่ไรอันยืนบังเอาไว้
"หลบทำไมเนี่ย!"
"ไอเปล่านะ คุณวาคีนดันไอออกมา" ฉันเงยหน้าขึ้น เห็นสีหน้านิ่งๆ ของวาคีนที่ยืนเท้าเอวก้มลงมามองฉันอยู่แต่ให้ตายเถอะสองคนนี้ไปรู้จักกันได้ไงวะ?
"วะ วาคีน!"
"อยากมาเมา ทำไมไม่ชวนคีนละ" ฉันสร่างเลยค่ะ สร่างจากอาการมึนเมาเมื่อครู่ที่ได้กล่าวมา
"นะ นายมาได้ไง" ถามเขาค่ะ แต่ยังกอดเขาอยู่ฉันไม่ได้จะลวนลามวาคีนนะคะฉันแค่ลืมเอาแขนออกเฉยๆ
"คีนก็มาแฮงเอาท์กับเพื่อนร่วมงานสิ"
"เพื่อนร่วมงาน?" ฉันหันไปหาไรอันค่ะ และไรอันที่เกี่ยวเอวบางของยายเอมิลี่อยู่ก็พยักหน้าให้ฉัน
"หมายความว่าไง" ไรอันไม่ตอบฉันค่ะ เขาหันกลับไปหยิบแก้วเครื่องดื่มมาแล้วยื่นให้วาคีนเป็นคำตอบ นั่นทำเอาฉันงงเป็นไก่ตาแตก แต่ที่งงมากกว่านั้นคือฉันยังกอดวาคีนอยู่ได้ไงเนี่ย ฉันรีบชักมือออกแต่วาคีนเองก็จับมือของฉันเอาไว้ให้กอดเขาเหมือนเดิม เราแนบชิดกันมากในรอบสี่ปีที่ห่างกัน แนบชิดกันมากเกินไปจนใจของฉันมันสั่น
"อะแฮ่ม! เฟิร์นยูมาชิมอันนี้สิ" เอมิลี่ไม่รู้ว่ากำลังช่วยฉันหรือยังไงก็ไม่ทราบนะคะเธอมิกซ์เครื่องดื่มแล้วยื่นมาให้ฉัน ฉันต้องดันตัวให้ออกห่างจากวาคีนเขาก็ยอมปล่อยฉันให้ออกมาง่ายๆ นะคะ แต่กลับมาเดินตามฉันต้อยๆ จนไรอันรั้งวาคีนเอาไว้คุยอะไรไม่รู้ค่ะ ฉันได้ยินไม่ชัด
"หล่อกว่าในไอจีอีกนะ" ฉันรีบถลึงตาใส่เอมิลี่ที่เอียงตัวมาหาฉันเธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างน่าหมั่นไส้เลยล่ะค่ะ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะได้บังเอิญมาเจอกันอีก ว่าแต่สองคนนั้นคุยอะไรกันก็ไม่รู้ค่ะ กระซิบกระซาบกันทำเหมือนสนิทกันมานานอย่างนั้นแหละ
ฟึ่บ!
"ทะ ทำอะไรคะ" วาคีนเขาเดินเข้ามาหาฉันค่ะหลังจากที่หันไปคุยกับไรอันเรียบร้อย เขาเดินมานั่งซ้อนหลังฉัน คือ นั่งที่เก้าอี้ตัวเดียวกันกับฉัน แล้วหยิบเอาบุหรี่มวนเล็กขึ้นมาจุดสูบก่อนจะใช้มือข้างหนึ่งโอบรอบเอวของฉันเอาไว้
"ให้ตายเถอะ! ยูไม่เคยบอกไอเลยนะว่ายูเป็นแฟนของคุณวาคีนน่ะ" หา! ฉันจะไปบอกอย่างนั้นทำไมละ ก็ในเมื่อฉันกับวาคีนเรา
"นี่ไรอันนายพะ..."
"ดื่มนี่สิ"
วาคีนพูดขัดฉันแล้วยกแก้วเครื่องดื่มของฉันขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของฉันเบาๆ ทำให้ฉันจำต้องรับแก้วนั้นมาแล้วดื่มลงไป ส่วนตัวเขาก็ทำไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาวยกแก้วเครื่องดื่มของตัวเองแล้วคุยอะไรบางอย่างกับไรอันเกี่ยวกับพวกที่ดินและเรื่องของการก่อสร้าง คือที่บ้านของไรอันทำธุรกิจรับออกแบบและรับเหมาก่อสร้างชื่อดังของประเทศเลยนะคะต้องเรียกว่าเป็นอันดับต้นๆ เลยล่ะค่ะ ส่วนวาคีนก็เปรียบเหมือนพวกนายทุนที่เที่ยวซื้อที่ดินมาทำธุรกิจอะไรบางอย่าง เท่าที่ฉันจับใจความได้ก็ประมาณนี้นะคะ ฉันอารมณ์เหมือนแบบภรรยามานั่งเฝ้าคุณสามีคุยงานอะไรแบบนี้
ฉันเริ่มดื่มมากขึ้นค่ะ เพราะว่าวันนี้ฉันเซ็งมาก ตั้งแต่วาคีนปรากฏตัวฉันก็แทบจะไม่มีบทบาทและไม่ค่อยได้พูดอะไรเลย รวมทั้งเอมิลี่ของฉันด้วย เธอเองก็มีสีหน้าเซ็งเล็กน้อยค่ะทำให้ฉันกับเอมิลี่แค่สองคนที่นั่งเงียบๆ คุยกันงุ้งงิ้งตามประสาผู้หญิงและชนแก้ว ส่วนผู้ชายทั้งสองคนก็กระดกดื่มชิวๆ สูบบุหรี่ปล่อยควันขาวแล้วคุยกันเรื่องธุรกิจ!
"อย่าดื่มเยอะสิ เดี๋ยวเมา"
ฉันเหมือนเริ่มตั้งคอไม่ได้แล้วล่ะค่ะ คอฉันเหมือนไก่ที่ตายแล้วที่จะจับไปทางไหนมันก็โยกไปตามแรงจับ ตาฉันปรือๆ อย่างบอกไม่ถูก แต่ยังไงวันนี้คนที่จะไปส่งฉันก็เป็นเอมิลี่อยู่แล้วค่ะ เพราะปกติถ้าฉันเป็นแบบนี้เอมิลี่จะเป็นคนไปส่งฉันเสมอ ฉันค่อยๆ ถ่างตาให้กว้างขึ้นค่ะ อยากจะชวนเอมิลี่กลับแล้วแต่ว่ายายนั่นสภาพไม่ต่างจากฉันเลยค่ะ แถมตอนนี้ก็ยังถูกไรอันซุกไซซอกคออยู่อีกด้วย
"มาที่นี่ทำไมคะ วาคีน" ฉันเผลอพิงตัวเองไปกับแผงอกกว้างของเขา คือฉันรู้ตัวนะคะ แต่ฉันแค่ไม่มีเรี่ยวแรงในการพยุงตัวเอง ในเมื่ออยากมานั่งซ้อนหลังฉันแบบนี้ก็ต้องเป็นที่พิงให้ฉันด้วยสิ
"ถ้าคีนบอกว่า คีนตั้งใจมาเพื่อขอเฟิร์นคืนดี เฟิร์นจะยอมกลับมาคบกันมั้ยครับ"
"ฉันไม่กลับไปคบกับนายหรอก"
"งั้นคีนก็มาทำงานแล้วกันครับ"
- Writer
