“อืม... หวานจริง” ชายหนุ่มชื่นชมแต่ยังไม่ผละออกห่างบุปผชาติแสนงดงามนั้น และดูเหมือนว่าการชิมด้วยลิ้นจะไม่หนำใจเขา เขาจึงค่อย ๆ สอดแทรกเรียวนิ้วฝ่าความคับแน่นเข้าไปด้วย ก่อนที่ทั้งปากและมือของเขาจะทำงานประสานกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ รีดเค้นเสียงครวญครางแทบขาดใจจากเจ้าของเรือนร่างที่น่าปรารถนาได้อย่างไม่ขาดสาย
“โอ้... คุณเสือ!” พอวากรีดร้องเรียกชื่อของคนที่ทำให้เธอร่างกายของเธอเร่าร้อนจนแทบจะมอดดับ ความกระสันซ่านดูเหมือนจะม้วนตัวตีปะทะกายซ้ำแล้วซ้ำเล่า และค่อยๆ รุนแรงขึ้นจนหัวใจของเธอหมุนคว้างไปหมด
“ได้โปรด... ฉันจะ...”
พอวาอยากบอกเหลือเกินว่าแทบจะขาดใจตายเพราะจุมพิตเร่าร้อนที่แนบสนิทอยู่ที่กึ่งกลางกาย ไหนจะการเคลื่อนไหวอันแสนร้ายกาจของเรียวนิ้วที่ฝังแน่นในกายนั่นอีก แต่ก็ทำได้เพียงเผยอริมฝีปากครางครวญกับความซ่านเสียวที่เขามอบให้ซ้ำๆ จวบจนความเกษมแตกซ่านไม่ต่างจากพลุที่ระเบิดพร่างพราวบนท้
