พรึ่บ!
"หาวววว! ยังง่วงจังเลย"หญิงสาวที่เดินลงจากรถบัสหาวตลอดทางที่มาจนกระทั่งถึงมหาวิทยาลัย
หลังจากที่เสร็จสิ้นกิจกรรมรับน้องของคณะนักศึกษาชั้นปีที่1และ2ก็นั่งรถบัสกันกลับ ซึ่งใช้เวลานานกว่าจะถึงมหาวิทยาลัย หลายๆ คนมีอาการเหนื่อยล้ากัน เพราะตลอด1สัปดาห์เป็นการรับน้องที่ทั้งสนุก แต่ก็เหนื่อยมากเหมือนกันรวมถึงหญิงสาวทั้งสี่คนที่ยืนคุยกันหน้าตึกคณะ
"ถามจริงถ้าปีหน้ามีรับน้องอีก ฉันอาจจะป่วยกะทันหันก็ได้นะ" ไอรีนพูดขึ้นมา
"ป่วยก็ไม่ผ่านกิจกรรมนะอย่าลืมสิ" ฉันยิ้มให้กับไอรีนที่ดูหน้ารู้เลยว่าคงจะเหนื่อยจริงๆ รยมถึงคนอื่นๆ แต่ทำไมเธอรู้สึกมีความสุขมากกว่าเหนื่อยกันนะ
"ยิ้มไม่หุบเลยนะลาน่าตั้งแต่กลับมากับรุ่นพี่วันก่อนน่ะ"
"เอ่อ...ไม่เกี่ยวกับรุ่นพี่เลยสักหน่อยลิตา ฉันว่าเราแยกย้ายกันก่อนดีกว่านะ ดูเหมือนไอรีนจะอยากกลับเต็มทีแล้ว" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที
"ลิตาอย่าลืมเอายาให้รุ่นพี่ทาน
