Fahişeliğe Giriş ve Aşk...
Bölüm 11: ( Buzlar Eriyor Mu? )
Ahu Pelen'den...
Hayat öyIe bir noktaya getirir ki insanı; eskiden hiç bitmesin dediğin günIere, keşke hiç yaşamasaydım dersin. Şuan benim dediğim gibi...
Odaya kilitlenmenin ardından yarım saat geçmişti. Yatağın bir ucunda oturmuş, kayın babasına her an yakalanmanın korkusunu yaşayan düşünceli ve öfkeli adama bakıyordum. Konuşmak istemediğim için sesimi çıkarmıyor sadece izliyordum. Bu durumda bile korkusunu bastırabiliyor , aynı odada kapana kısıldığımız için eğleniyormuş gibi görünüyordu.
Arslan ve onu korkuyla, endişeyle tutuşan eteklerini izlemek benim için paha biçilemezdi.Aylardan beridir ilk defa bu kadar rahat ve mutlu hissediyordum. Bu bataklığa düştüğümden bu yana özgürlüğe bu kadar yakındım.. Susmayıp ses çıkarsa ,
