Taksiden inip rezidansa baktığımda derince yutkunup olmayan yükseklik korkumun başlamaması için dua ettim. Görkemin verdiği kart ile kapıyı açıp apartmana girdiğimde hızla asansöre ilerledim. Güneş yokluğumu çoktan fark etmişti kesin. Asansörün aynasından gördüğüm suretle kısa bir dua ettim. Bu ben olamazdım. Sadece birkaç saatte bu kadar çökmüş olamazdım ben.
Marketten aldığım abur cuburlar ve kıyafet çantamı sıkıca tutarak 56.kat düğmesine bastım. Sanırım en üst katlardan biriydi. Gerçi çok umurumda değildi. Bir süre kafamı dinlesem yeterdi.
Asansör hızla hareket ederken düşüncelerim beynimde savaş içerisinde dönüp duruyordu. Beynim olanları algılamakta zorluk çekiyordu resmen!
Geldiğimi belirten ses yükselirken asansörden indim ve bu kattaki iki daireden üzerinde Görkem Kara yazan ka
