"วี รักคิมไหม "
เสียงเค้าเอ่ยถามระหว่างกินข้าวด้วยกัน วีรดาวางช้อนในมือลงแล้วบีบแก้มเค้าเบาๆ
"รักสิ รักมากด้วยนะ" เธอชอบเวลาเค้าอ้อนแบบนี้ คิมหันต์จับมือเธอเอาไว้แนบแก้มของเค้า
"อย่าทำให้ผมต้องเป็นไอ้บ้าอาละวาดแล้วกัน ไม่งั้นนะ ผมจะบอกให้หมดเลย ว่าวีเป็นของผม" เค้าบอกตามตรง ความหึงหวงพลุ่งพล่านเต็มที่ เค้าไม่เคยคิดเลยว่า ตัวเองจะต้องการเป็นเจ้าของใครสักนิด แต่ไม่ใช่กับเธอ
ชายหนุ่มขยับตัวเข้ามานั่งใก้ลเธอ แล้วหอมแก้มเธอเบาๆ
"ผมอายุน้อย เป็นลูกน้องวี อะไรก็ไม่มีสักอย่าง แต่ผมรักวี แค่วีคนเดียว วีรู้ไหม" คนตัวโตแต่อายุน้อยกว่าวีรดาหลายปี ออดอ้อนด้วยท่าทางน่ารักน่าฟัดเสียจริง
เธอรู้ว่าเค้ารักเธอ ทุกวันนี้ เธอพูดได้เต็มปากเลยว่า เค้าเป็นคนดีจริงๆ เงินเดือนของเค้า เค้าใช้จ่ายด้วยความรอบคอบ จ่ายค่าห้องพัก ค่าน้ำค่าไฟ ค่าใช้จ่ายส่วนตัว แม้ไม่ได้เหลือ แต่เค้าไม่เคยรบกวนเงินเธอสักครั้ง หากมีค
