"Koy, alam mo ba kung gaano ako kasaya ngayon?" natutuwa kong tanong kay Kokoy matapos niyang aminin sa akin ang lahat.
Walang mapaglagyan ang ligaya ko dahil ito na yata ang pinakamagandang natanggap kong regalo sa birthday ko ngayong susunod na araw.
Sa araw ng birthday ko ay wala akong naisip na plano kahit na ilang beses na akong kinausap ni Mommy.
Malungkot kasi ako dahil ang akala ko ay magbi-birtday ako na hindi kami magkakaayos ni Kokoy.
Matapos kong ipakilala si Nanay Judith kay Kokoy ay iniwan na nila kaming nag-uusap.
Sinaway niya ang mga kasambahay dahil wala itong ginawa kundi nakatunganga lang habang titig na titig sa Kokoy ko.
Hindi na rin ako nakaramdam ng selos at kahit na konti ay wala talaga akong makapa sa aking dibdib.
Siguro ay dahil puno na ako ng kumpiy
