Paggising ni Lyrica ay madilim na ang kuwarto. Nakasarado rin ang kurtina, pero batid niyang madilim na rin sa labas. Gabi na. Tanghali na siya nagising kanina, tapos ay inangkin pa ulit siya ni Morris nang maraming beses bago siya nito dinalhan ng pagkain at tubig. Akala niya ay gugutumin din siya nito, pero mabuti na lang at naalala nitong tao pa pala siya at kailangan niya rin ng pagkain para patuloy na mabuhay.
In fairness, steak ang inihatid nito sa kanya sa kuwarto. Hindi gaanong luto. Ayaw niya sanang kainin iyon, pero habang hinihiwa niya ang karne ay nakatutok naman ang mga mata ni Morris sa kanya. Sinabi lang naman niyang masarap din ang hilaw, pero hindi niya sinabing gusto niya ring hilaw ang pagkakaluto sa karneng kakainin niya.
Mas gusto niya iyong luto talaga.
Pero paano
