จะรอให้ฟ้าสว่างก่อนก็คงจะนานเกินไปกระมัง เพราะไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้น ขณะที่เตมินทร์กำลังเคลิ้มเข้าสู่ห้วงนิทรารมณ์ เขาก็รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างข้างลำตัวขยับไปมาจนฟูกนอนแบบสปริงยวบยาบเสียจนเขาทำใจให้ข่มตาหลับต่อไม่ไหว สัญชาตญาณพอจะบอกให้รู้ว่าคนข้างกายคงจะเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาบ้างแล้ว กระนั้นเขาก็ไม่ยอมขยับใดๆ เพราะตระหนักได้ว่าตนเองมีแผนการชั่วช้าอะไรไว้คอยกลั่นแกล้งคนเมาอยู่ เขาใจเย็นรออยู่อย่างนั้น กระทั่งหญิงสาวพลิกตัวจนเป็นที่พอใจแล้วตะแคงหน้ามาทางเขา
ลมหายใจอุ่นๆ ที่คลอเคลียมาโดนซีกหน้าคร้ามนั้นทำให้เตมินทร์นับตัวเลขในใจขึ้นมา รอดูว่าจะใช้เวลานานแค่ไหนกันเชียวกว่าที่นกยูงจะรู้ตัว
นับหนึ่ง…นับสอง…นับสาม…ไปจนเกือบถึงยี่สิบนั่นแหละ เขาถึงได้ยินเสียงอือออจากคนตรงหน้า ก่อนจะตามมาด้วย…
“เฮ้ย!”
…เสียงหวีดร้องอย่างสุดเสียง พร้อมกับฟูกที่กระเด้งกระดอนอีกครั้งหนึ่ง เตมินทร์จะเอาได้เลยว่าส
