ดื้อขนาดนี้ต้องดุให้เข็ด-

เรื่องวันนั้น

"พี่เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะว่ามันเกิดอะไรขึ้น"ทันทีที่ทานอาหารเย็นเสร็จอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว ชูครีมก็ไม่รอช้าที่จะเอ่ยถามชายหนุ่มในทันที

"ก็คือวันนั้นน่ะ พี่กับไอ้พายุแล้วก็เพื่อนในแก๊งค์อีกสองคนไปเที่ยวกันที่ผับ แล้วพอดีมีเด็กนั่งดริ้งมาตามตื๊อไอ้พายุแล้วสีฝุ่นก็เข้ามาพอดี ไอ้พายุมันก็ไล่เด็กนั่งดริ๊งคนนั้นออกไป สีฝุ่นเข้ามานั่งกับไอ้พายุสักพักก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ ไอ้พายุมันเห็นว่าสีฝุ่นไปนานเกินเลยตามไปดูแต่ปรากฎว่าสีฝุ่นกำลังตบอยู่กับเด็กนั่งดริ้งที่ตามตื๊อมัน มันเลยพยายามห้ามแต่สีฝุ่นไม่ยอมหยุดมันก็เลยพยายามจะช่วยแต่ดันไปทำสีฝุ่นล้มไปกับพื้นแล้วเด็กนั่งดริ้งคนนั้นก็ดันพลิกกลับมาเป็นฝ่ายตบสีฝุ่นแทน กว่าจะแยกออกได้ก็พักนึงอ่ะ แต่พี่รับประกันได้เลยนะว่าไอ้พายุมันเข้าข้างสีฝุ่นแน่นอนเพียงแต่ตอนนั้นมันไม่ได้ตั้งใจจะผลักสีฝุ่น มันตั้งใจจะผลักยัยนั่นออกต่างหากล่ะ แต่ดันไปโดนสีฝุ่น แล้วหลังจากนั้นสีฝุ่นก็วิ่งหนีออกไปเลย เพราะเข้าใจว่ามันเข้าข้างคนอื่น"เคลวินร่ายยาวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น ทำเอาชูครีมที่นั่งอยู่ถึงกับโกรธยัยเด็กนั่งดริ้งคนนั้นเป็นฟืนเป็นไฟเลยทีเดียว มิน่าล่ะอาทิตย์ที่แล้วสีฝุ่นถึงได้ลาพักแถมยังให้เธอลาอีกคนด้วย

"แล้วยัยเด็กนั่งดริ้งคนนั้นมันเป็นยังไงบ้าง ได้จัดการมันรึยัง"

"ไอ้พายุจัดการเรียบร้อยแล้วล่ะ กล้ามาตบสีฝุ่นขนาดนั้นไม่น่าจะรอดนะ"เคลวินส่ายหัวอย่างเวทนาเมื่อพูดถึงผลของการไปทำร้ายคนรักของพายุที่เด็กนั่งดริ้งคนนั้นได้รับ

"งั้นก็แสดงว่ายัยฝุ่นคิดว่าคุณพายุเข้าข้างยัยเด็กนั่งดริ้งคนนั้นก็เลยโกรธงั้นเหรอ"

"ใช่ ไอ้พายุพยายามจะไปเจอแต่สีฝุ่นก็หลบหน้าตลอด ไปเจอครั้งก่อนก็โดนตบหน้ามาทีนึงด้วย"เคลวินเล่าถึงสิ่งที่ได้รับรู้มาทั้งหมดให้หญิงสาวฟัง

"งั้นเดี๋ยวหนูช่วยเอง ฝากบอกคุณพายุด้วยว่าไม่ต้องห่วง ส่วนพี่ก็อย่าให้มีเรื่องแบบนี้นะไม่งั้นหนูไม่ยอมจริงๆด้วย"

"จะไปมีได้ไง พี่อยู่กับเธอทุกคืน"เคลวินเอ่ยพลางดึงร่างบางเข้ามากอดและพรมจูบตั้งแต่ใบหน้าลงมาที่ลำคอ

"อื้อ พอเลยนะ หนูจะนอนแล้ว"ร่างบางทิ้งตัวลงนอนโดยที่ไม่สนใจชายหนุ่มข้างกายเลยแม้แต่นิดเดียว ส่งผลให้ชายหนุ่มทำหน้ามุ่ยแต่ก็ทิ้งตัวลงนอนด้วย เขาก็พอเข้าใจว่าเธอเหนื่อยจากการทำงานมากเลยอยากจะพักผ่อน คืนนี้เลยยอมปล่อยเธอให้นอนอย่างง่ายดาย แต่ตอนปลุกนั้นอาจจะไม่ง่ายนะ