ร่างบางที่นอนหลับอยู่บนเตียงหลังจากที่ให้หมอมาตรวจที่บ้านและฉีดยาให้เรียบร้อยหมดแล้ว มีใครอีกคนนอนอยู่ข้างๆอย่างไม่กลัวว่าตัวเองจะติดไข้จากเธอเลยแม้แต่น้อย เขากลัวแค่เพียงจะไม่ได้อยู่ข้างกายของหญิงสาวเท่านั้น
อุณหภูมิร่างกายของชูครีมเริ่มกลับเข้าสู่อุณหภูมิปกติทำให้ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้ว ร่างบางพลิกขยับตัวเล็กน้อยด้วยความเมื่อยแต่เหมือนจะมีอะไรบางอย่างทำให้เธอพลิกตัวไม่ได้ ชูครีมลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียพลางหันไปมองคนข้างกายที่กอดเธอไว้แน่น
"พี่วิน ปล่อยก่อน หนูเมื่อย"เธอร้องบอกพลางพยายามจะยกแขนแกร่งออกจากตัว
"อืม ตื่นแล้วเหรอ ตัวไม่ร้อนแล้วนี่"เคลวินรีบตื่นพลางเช็คอาการของหญิงสาวอย่างเป็นห่วง
"หนูหิวข้าว"ร่างบางในอ้อมกอดเอ่ยอย่างอ้อนๆ เพราะเธอยังไม่ได้กินข้าวเลยตั้งแต่เช้าเธอมัวแต่งัวเงียง่วงจนหลับไปหลายรอบ
"งั้นลงไปกินข้าวกัน พี่ให้ป้าแม่บ้านทำไว้แล้ว"ชายหนุ่มอุ้มร่างบางขึ้นจากเตียงก่อนจะพาลงมาด้านล่างอย่างไม่รีรอ
เขาจัดการตักอาหารมาเสิร์ฟให้เธอด้วยตัวเอง เพราะตอนนี้แม่บ้านกับคนสวนต่างก็กลับบ้านกันไปหมดแล้ว เนื่องจากเป็นช่วงวันหยุดนั่นเอง
เคลวินนั่งมองคนตัวเล็กที่กำลังนั่งกินข้าวต้มอย่างเอร็ดอร่อยพลางยิ้มออกมากับท่าทางที่ดูน่ารักตลอดเวลาของเธอ
"พี่วิน ไม่หิวหรอคะ"ชูครีมที่รู้สึกเกร็งเมื่อหันมาเจอชายหนุ่มที่กำลังนั่งจ้องเธอไม่หยุด
"พี่กินไปแล้ว เธอนั่นแหละกินเยอะๆ"หญิงสาวกินข้าวต้มต่อไปโดยที่เขาเองก็ยังจ้องเธอจนกระทั่งอิ่มนั่นเอง
"พี่วิน หนูไม่มียาคุม"ชูครีมเอ่ยบอกอย่างอายๆ เธอเพิ่งนึกได้ว่าเมื่อคืนชายหนุ่มนั้นปล่อยในเต็มๆ
"เดี๋ยวพี่ออกไปซื้อให้ ปวดหัวอยู่ไหม อยากกินอะไรหรือเปล่า"เคลวินเอ่ยพลางวัดอุณหภูมิที่หน้าผากของหญิงสาวด้วยความห่วงใย
"หนูไม่เป็นอะไรหรอก พี่ออกไปซื้อของเถอะ เดี๋ยวหนูจะขึ้นไปบนห้องแล้ว"
"อืม งั้นก็ขึ้นไปข้างบนซะ อย่ารีบหลับล่ะต้องกินยาก่อน"ความห่วงใยที่เขามีมันส่งมาถึงเธอได้ผ่านคำพูดของเขา
"ค่ะ รู้แล้วค่ะ"เธอตอบรับพลางเดินกลับขึ้นไปบนห้อง
เคลวินที่เห็นว่าคนตัวเล็กกลับเข้าไปในห้องเรียบร้อยแล้ว จึงออกไปร้านขายยาหน้าปากซอยซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนัก
"เอายาคุมฉุกเฉิน1แผง ยาแก้ไข้1แผงครับ"เคลวินเอ่ยบอกเภสัชกรก่อนจะเดินไปหยิบถุงยางอนามัยมาสองกล่องวางลงที่เคาน์เตอร์คิดเงิน
"ยาคุมฉุกเฉินเม็ดแรกทานก่อนครบ72ชั่วโมงหลังมีเพศสัมพันธ์ ส่วนเม็ดที่สองทานหลังเม็ดแรก12ชั่วโมงนะครับ แล้วก็ยาคุมฉุกเฉินไม่ควรทานบ่อยนะครับ มันส่งผลเสียต่อร่างกายได้"เภสัชกรที่ยืนอยู่เอ่ยบอกวิธีการใช้ยาให้ชายหนุ่มฟังเสร็จสรรพ แล้วจึงคิดเงินค่าของทั้งหมด
หลังจากที่ออกจากร้านขายยาชายหนุ่มก็แวะซื้อผลไม้และขนมอีกสองสามอย่างไปไว้ที่บ้านเผื่อคนตัวเล็กจะเกิดหิวขึ้นมากลางดึก รายนั้นชอบลุกมากินขนมตอนดึกบ่อยจากที่เขาได้ฟังแม่ของเธอบอกมา
ชายหนุ่มรีบกลับมาที่บ้านทันทีหลังจากที่ซื้อของทุกอย่างครบ ร่างสูงเอาของกินไปเก็บก่อนจะมุ่งตรงไปที่ห้องนอนของหญิงสาวทันที
"พี่กลับมาแล้ว"เคลวินเอ่ยบอกพลางเปิดประตูเข้าไป ร่างบางนั่งสับปงกหลับอยู่บนโซฟาผิดกับที่เขาบอกไว้ว่าห้ามหลับ
ร่างบางที่ก่อนหน้านี้พยายามจะไม่หลับสุดท้ายก็เผลอหลับไปจึงได้นั่งสับปงกอยู่แบบนี้โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกใครบางคนถอดเสื้อผ้าเธอออกที่ละชิ้นจนหมด ทันใดนั้นแขนแกร่งช้อนตัวขึ้นก่อนจะตรงเข้าไปในห้องน้ำ ร่างบางที่กำลังหลับเมื่อร่างกายสัมผัสกับบางอย่างจึงตื่นขึ้นมาทันที แล้วจึงพบว่าตอนนี้เธออยู่ในอ่างอาบน้ำ
"อ่ะ พี่ทำอะไร"ชูครีมหันไปมองคนที่นั่งช้อนหลังเธออยู่ เพราะตอนนี้เธอนั่งอยู่บนตักเขานั่นเอง
"อาบน้ำไง"ชายหนุ่มว่าพลางบีบหน้าอกของเธอไปทีนึง
"ไอ้บ้า นี่พี่ถอดเสื้อผ้าหนูด้วยหรอ"ชูครีมเพิ่งรู้สึกตัวว่าร่างกายเธอนั้นไม่มีเสื้อผ้าอยู่แล้ว
"อาบน้ำจะให้ใส่เสื้อผ้าหรือไงล่ะ"สายตาอันเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่มเป็นประกายในทันที ริมฝีปากหนาขบเม้มแผ่นหลังเนียนขาวจนเป็นรอยสีแดง
"อื้อ มันเจ็บนะ พี่วิน"ร่างบางว่าพลางหันหน้ามาหาชายหนุ่ม เธอทำหน้ามุ่ยใส่ชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ
"พี่นี่มัน อื้มมมม อื้อ"ชูครีมที่กำลังจะเอ่ยว่าชายหนุ่มอีกรอบก็ต้องกลืนเสียงนั้นกลับเข้าไปเมื่อริมฝีปากหนาจู่โจมเข้าหาเธออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
มือเล็กทุบไปที่ไหล่หนาพละกำลังอันน้อยนิดไม่อาจจะหลุดพ้นจากการจู่โจมครั้งนี้ไปได้เลย แขนแกร่งรวบเอวบางเข้าเอากอดไว้แน่น ร่องสาวกำลังสัมผัสกับสิ่งที่กำลังแข็งขึงพร้อมจะลุกร้ำส่วนอ่อนไหวแล้ว
ลิ้นร้อนหยอกล้อกับลิ้นบางอย่างชำนาญ พลางกัดที่ริมฝีปากไปทีนึงแล้วจึงยอมผละริมฝีปากออก มือหนาบีบเค้นหน้าอกนุ่มนิ่มจนปลิ้นออกมาตามซอกนิ้ว สลับกับใช้นิ้วหัวแม่มือบดขยี้ยอดอกสีเชอร์รี่นั่น
"อึก พี่วิน อื้ออออ อย่าทำแบบนั้น"ร่างบางสั่นเทาไปทั้งตัวกับสัมผัสที่ยังไม่คุ้นเคยและกำลังจะได้รับเป็นครั้งที่สอง ไม่ว่าจะถูกสัมผัสส่วนไหนเธอก็รู้สึกสยิวไปหมด แขนเรียวโอบรอบคอชายหนุ่มไว้เป็นที่ยึด
"พี่รักเธอนะ เธอล่ะ รักพี่ไหม??"