‘แต่ว่ารูปนั้นฉันไม่ได้เซฟมานะ... มันอยู่ในแล็ปท็อปของก๊อยอยู่แล้ว’
โอ้มายก๊อต นี่มันเกินความคาดหมายไปมาก นายมีสิทธิ์อะไรมายุ่มย่ามกับแล็ปท็อปของฉันวะ! ไม่ดิ นายมาเปลี่ยนตอนไหนอ่ะ ใช้พลังจิตเหรอ ทำไมไม่เห็นรู้เรื่อง อีกอย่าง ฉันอุตส่าห์เซฟรูปเขาเก็บไว้ในโฟลเดอร์ลึกๆ ลึกแบบโคตรของโคตรลึก หมอนี่หาเจอได้ไงวะ! มีเรดาห์พิเศษเหรอ หรือไง งง!
“อะไรเนี่ย ใครอนุญาตให้แว๊นมาเล่นฮะ? แล้วมาเปลี่ยนตอนไหน ไม่มีมารยาทเลย!” ฉันชี้หน้าเขาอย่างไม่พอใจ บ้าบอที่สุด ฉันไม่ได้เซฟเพราะชอบหรอกนะ ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ นะ น็อตติงจิงกะเบลเลยอ่ะ T^T
“ตอนก๊อยเข้าห้องน้ำ… ไม่เอาดิ อย่าเปลี่ยนเรื่อง” เขายกนิ้วชี้หมุนไปหมุนมาเบรกฉันอย่างรู้ทัน ฉันเบะปากอยากจะเอาหัวกระแทกจอแล็ปท็อปสุดๆ
โหย เปลี่ยนเหอะ ฉันจะบอกได้ไง มันก็ไม่เซอร์ไพรส์อะดิ T_T
“ออกไปเลย! ไม่คุยด้วยแล้ว” ฉันดันหลังหมอนั่นออก เป็นเพราะเขาเกิดวันที่สิบเจ็ดสิ
