“เฮ้ย แต่ฉัน...”
“พอ! หยุด! เรื่องนี้ห้ามบอกใครนะ! ไอ้วินบอกฉันว่าห้ามพูด แต่ฉันเห็นแก่ก๊อยก็เลยบอก” ผมพูดดักคอเธอก่อน เผื่อความลับแตก นี่ถ้าเรื่องแดงขึ้นมา ไม่รู้ว่ามีกี่ตีนนะเมื่อกี้ ไม่ได้นับด้วย
“เออ แต่ก็เสียดายเนอะ หล่อด้วยนะน่ะ”
เฮอะ ผมกินขาด ไม่เห็นต้องเสียดาย
“ก็พิจารณาเอาแล้วกัน ฉันกับก๊อยยืนข้างกันแต่มันมาชอบฉันอ่ะ”
“ก็เขาชอบผู้ชายอ่ะ ฉันไม่ใช่ผู้ชายซะหน่อย”
“เออ งั้นช่างมัน เราไปทำธุระของเราดีกว่า” ผมตัดจบบทสนทนาก่อนจะกระโดดคร่อมบิ๊กไบค์ตัวเก่ง เพื่อนไอ้วินคิดจะมาจีบก๊อยเหรอ เฮอะ ข้ามศพผมไปก่อนเถอะ!
ยังไม่ทันที่ผมจะสตาร์ทรถเพื่อรีบไปจัดการเรื่องกระเป๋าให้เสร็จๆ ไอ้คนตายยากก็วิ่งออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแฉ่ง ไอ้คนชอบบงการอย่างไอ้วินก็ออกมาด้วย มันโบกมือไหวๆ ก่อนจะตะโกนเสียงดังลั่นไปสามบ้านแปดบ้าน
“เฮ้ย ไปไหนกันอ่ะ เราไปด้วย...”
บรื้นนนนนนนนนนนน!!!
ประโยคไล่หลังนั่นทำให้ผมบิด
