16 วันเกิด
สลิตานั่งตัวแข็ง มองเขาแบบไม่เต็มตา ใจเต้นระทึกแรงยังกับตอนถูกร่วมรักก็ไม่ปาน เนื้อตัวมันร้อนผ่าว ใจมันหวิวโหวงหวาม...
วูบหนึ่งปราการเกิดความฉุน เขาตีหน้าเฉย เทเครื่องดื่มขึ้นจิบ แบบไม่เอ่ยทักทาย มองผ่านเหมือนคนไม่รู้จักกันเสียอย่างนั้น
“ไอ้ชา มึงเห็นห้องกูเป็นม่านรูดรึไงวะ”
ปราการกระแทกเสียงถามเพื่อนเบาๆ พูดแค่พอให้ได้ยินกันสองคน คนถูกถามหัวเราะแบบกวนส้นเท้าสุดๆ
“ซีเรียสไปได้น่าเพื่อน เรื่องแค่นี้เอง ว่าแต่งานมึงเป็นไงมั่งวะ”
“ก็ดีไม่มีอะไร แต่ต่อไปนี้คงต้องเข้าบริษัทบ่อยๆ พอมารับงานเต็มตัวแล้วงานเยอะฉิบ พ่อแกล้งกูรึเปล่าไม่รู้”
“ดีแล้วว่ะ กูเองก็ไม่ต่างจากมึงหรอก ทำเอากูเครียดจนต้องหนีมาปาร์ตี้ที่นี่”
สลิตาฟังสองหนุ่มคุยกันอย่างคนหน้าม้าน คงมีแต่เธอที่ใจเต้นแรงพอเจอปราการ ส่วนเขาแทบไม่สนใจด้วยซ้ำ เขาจำเธอได้แน่ แต่ไม่สนใจเพราะเขาก็เป็นแค่ลูกค้าที่ซื้อหาพวกเธอมาบำบัด
