40 ค่าเลี้ยงดูแฟนไม่ใช่ค่าตัว
“ปล่อยได้แล้ว”
แค่ถูกกอดนิด หอมหน่อย ร่างกายงามแปลบปลาบหวามลึกในอก หลายชั่วโมงกับการร่วมรัก ปราการพาเธอสู่จุดสุดยอดนับไม่ถ้วน เขาเก่งไหม สลิตาตอบไม่ได้ เพราะเขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่ใกล้ชิดเธอขนาดนี้ แต่ความช่ำชองของเขาทำให้เธอดิ้นพล่าน สิ้นอาย ตอบสนองเขาไปทำตามที่ชายหนุ่มสั่งทุกอย่างทุกท่วงท่า นึกย้อนกลับไปสลิตาก็อาย หน้าร้อนวูบวาบไปหมด กี่ครั้งเธอก็ไม่มีทางชินไปได้
“หิวเหรอ”
เขามองต้มบะหมี่สีเหลืองในหม้อกระทะไฟฟ้า มันกลิ่นหอม น่ากิน มีผักกับไข่แต่งเติมสีและกลิ่น แต่เขาไม่ชอบ ตาคมตวัดมองหน้าใส ชายหนุ่มช่วยเอื้อมไปดึงปลั๊กไฟออกให้เมื่อเห็นมือบางทำท่าจะยื่นไปจัดการ
“ฮื่อ”
“ไม่มีอย่างอื่นเหรอ เงินที่ให้ก็เยอะแยะทำไมไม่ซื้อของกินมาติดห้องไว้ล่ะ”
สลิตาหน้าร้อน ผินหน้าหนีไปทางอื่น ยืนนิ่งให้เขากอดได้ตามใจ หัวใจดวงเล็กสะท้าน เงิน... ค่าตัวของเธอยังอยู่อีกมากที่
