แม้หญิงสาวจะเขียนเรื่องคาวโลกีย์มาโดยตลอด กระนั้นนางก็มีสติพอ ไม่บ้าบอที่จะไม่ลืมหูลืมตาดูความจริงของชีวิต ยามนี้อู๋เหยากวนได้รับพิษ และเขากำลังจะจากไป
“จูบข้า กอดข้า อย่างที่ชอบชอบทำสิเสี่ยวอี้”
น้ำเสียงชายหนุ่มฟังแล้วชวนให้หัวใจสลาย หลิวลั่วอี้สะอื้นไห้ ก่อนรีบเช็ดน้ำตาให้ตัวเอง นางจะอ่อนแอในยามนี้ก็ใช่สิ่งที่ควรกระทำ
“ข้าไม่ยอมให้ท่านตายง่ายๆ อีกอย่าง ข้าไม่เชื่อว่าพิษในโลกนี้ จะไม่มียารักษา” เมื่อหลิวลั่วอี้ตัดสินใจเช่นนั้น ระบบก็ปรับเปลี่ยนเรื่องราวฉากสุดท้ายเสียใหม่ คะแนนสะสมที่หญิงสาวเคยทำได้ ลดลงไปเรื่อยๆ พร้อมกันนั้น ควันพิษที่ลอยอ้อยอิ่งอยู่สลายไป
จากนั้นมีเสียงผู้บุกรุกดังเข้ามา อีกฝ่ายคืออวิ๋นตวน
“ฮึ...นังโสเภณี ถอยห่างจากฝ่าบาทเดี๋ยวนี้”
อวิ๋นตวนกรีดร้อง และถึงนางอยากเป็นใหญ่ ทั้งมีแผนให้ฝ่ายคนของตนขึ้นปกครองแคว้นนี้ แต่พอได้เห็นคนรัก ซึ่งนอนอยู่บนตั่งกว้าง และกระอ
