“มีใครรออยู่ที่ทำงานเหรอไง ทำไมลูกถึงรีบร้อนจัง?” เสียงมารดาถาม มันเป็นคำถามที่ทำให้ทศกัณฐ์ชะงัก นั่นสิ!! เขาจะรีบร้อนไปทำไมเขาเป็นเจ้าของ งานยังดำเนินต่อถึงแม้ไม่มีเขา เมื่อกระบวนการผลิตไม่ได้ขึ้นอยู่กับเขาเลย มันมีขั้นตอนการทำงาน หรือว่าที่รีบเพราะอยากเจอใครบางคน?
“เปล๊าแม่!! แค่อยากเห็นงานเสร็จเร็วๆ ไม่มีไรเล๊ย” แล้วทำไมต้องทำเสียงสูงด้วยว่ะ แบบนี้มีพิรุธชัดๆ ยอมรับความจริงเถอะน่า มึงอยากเจอสีดาไอ้ยักษ์!!
มันก็จริงเขาอยากเจอยัยนั่น ก็แค่อยากเห็นงานเป็นรูปเป็นร่างเร็วๆ อยากเห็นคอลเลคชั่นครั้งนี้สำเร็จเหมือนเคย มันแปลกหรือไงเมื่อเขาใส่ใจงาน ไม่เกี่ยวกับคน
มีเสียงทุ่มเถียงกันอยู่ในใจ ในขณะที่เจ้าตัวขมวดคิ้วนิ่วหน้า มือจับหูแก้วกาแฟยกขึ้นจิบ และความคิดล่องลอยไปไกล ดูเหมือนว่าจะวนเวียนอยู่กับผู้หญิงที่ชื่อสีดา หล่อนเริ่มเข้ามาจับจองพื้นที่ในเขตที่หวงห้าม ปักป้ายไว้ทำเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ที
