Chapter 16. 1
RHEA'S POV
Isang mahinang unggol ang pumukawala sa bibig ni Rhea, at minulat ang mata. Sumalubong sakaniya ang madilim na silid nila ni Chase, at konti na lang ang naiwan na naka-bukas na ilaw na sapat na para sakaniya na makita ng buo iyon.
Sandali.
Anong nangyari?
Bakit ako nandito?
Napa-tingin si Rhea sa orasan at pasado alas onse na nga ng gabi.
Hindi niya namalayan na mahabang oras na pala siya naka-tulog.
"A-Aray." Mahinang daing ni Rhea at napa-hawak sa noo. Doon ko lang napag-tanto na may naka-lagay na basang bimpo sa noo ko.
Kinapa na rin ni Rhea ang noo at leeg–bumaba na nga talaga ang lagnat ko at hindi na kasing-init kumpara kanina.
Pilit na inaalala ni Rhea ang nangyari, ngunit wala pa talaga siyang idea– kong ano ba talaga ang ginagawa niya sa silid ni
