นาราภัทรสะดุ้งตกใจกับน้ำเสียงห้วนจัดที่ดังอยู่ข้างหลังตัวเอง และยิ่งตกใจมากกว่าเดิม เมื่อมีชายฉกรรจ์สองคนมายืนขนาบข้างเธอไว้ และหนึ่งในนั้นก็จับต้นแขนของเธอแล้วบีบแน่น ทำเอาหญิงสาวตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว
“ปล่อยฉัน”
นาราภัทรพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากมือหยาบ ขณะเดียวกันก็ขยับถอยหนี รับรู้ได้ถึงอันตรายที่มาพร้อมกับผู้ชายสองคนนี้
“จะไปดูภูเขาไฟไม่ใช่หรือครับ มาทางนี้สิ พวกผมจะพาไปเอง” เจ้าของมือสกปรกถามเสียงเย็น ดวงตาแข็งกร้าวจ้องมองนาราภัทรด้วยความหื่นกระหาย
“ปล่อยฉัน! ฉันไม่ไปกับแก ฉันจะไปรถแท็กซี่”
อยู่กับริคคาร์โด้ นาราภัทรไม่เคยเกิดอาการขนหัวลุกพองเหมือนต้องเผชิญหน้ากับชายในชุดดำสองคนนี้ เธอไม่ได้โง่ ที่มองไม่ออกว่าคนพวกนี้กำลังต้องการอะไร
“ไม่มีแท็กซี่คันไหนยอมรับคุณเป็นผู้โดยสารหรอกคุณผู้หญิง”
นาราภัทรกวาดสายตามองตาเสียงเยาะ แล้วก็ต้องตกใจหน้าซีดไม่ต่างจากกระดาษขาว เพราะคนขับ
