เฮียคินน์ลุงแก่ของอีกับแกล้ม
1300 Words
ซีรีส์ อาเฮียหลงเด็ก
เพราะเด็กมัน…อ้อน
ตอนที่ 7 เฮียคินน์ลุงแก่ของอีกับแกล้ม
เป็นอีกวันที่ผมกลับมาคอนโดมิเนียมแห่งนี้ ห้องทำให้ผมได้เจอกับอีกับแกล้ม แต่ก็ไม่มีวี่แววว่ามันจะกลับมาหาผมเลย ในชีวิตมีแต่คำว่าซื้อบริการเอาแล้วทิ้ง เอาแล้วไม่ต้องรับผิดชอบ ไม่ต้องมานั่งคิดถึงใจ คิดถึงความรู้สึกใคร แต่ตอนนี้ไอ้คินน์รู้สึกอกหัก โดนอีกับแกล้มมาหลอกฟันเลย
‘ มึงจะมาแค่ one night stand แบบนี้กับกูไม่ได้นะ ’
ไม่เคยคิด one night stand กับใคร แต่กลับโดนผู้หญิงมา one night stand ซะเอง คิดแล้วตลกเป็นบ้า ที่เค้าว่ากันว่าหัวเราะทั้งน้ำตา ตอนนี้ไอ้คินน์เข้าใจทุกอย่างแล้ว
“ เฮียคินน์ มีเด็กเลาจน์เข้าใหม่ ต้อนรับหน่อยไหมคับเฮีย ”
ไอ้คลาสน้องชายผมเข้ามาหาผมในห้องทำงานที่โรงงาน ที่วันนี้มีประชุมที่โรงงานผม ทุกครั้งที่มีเด็กเลาจน์เข้าใหม่ ไอ้คลาสมักจะมานำเสนอผมตลอด
“ ไม่ ”
“ เฮียคินน์เป็นอะไรรึเปล่าคับ ? ” ไอ้คลาสคงแปลกใจที่ผมปฏิเสธอย่างง่ายดาย ซึ่งมันไม่ใช่วิสัยทัศน์ของไอ้คินน์ที่ชีวิตมีแต่พุ่งชนเท่านั้น
“ เปล่า ”
“ ร้านอาหารมีปัญหาเหรอคับเฮียคินน์ ”
“ เปล่า ”
“ เฮียของผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะคับ ถ้าผมไม่รู้ผมคิดว่าเฮียคินน์กำลังอกหัก เฮิร์ทหนักเลยนะคับเนี่ย ”
“ ………… ” พูดไม่ออกอีก ไอ้คลาสก็ช่างเดาเก่งไปซะทุกเรื่อง ไม่มีใครรู้เรื่องอีกับแกล้ม ผมขอให้ไอ้เผือกอย่าบอกใคร
“ เฮียคินน์ไปหลงรักใครเหรอคับ ? ”
“ ไอ้คลาส กูว่ามึงเลิกเดามั่วซั่ว ก่อนที่กูจะถีบมึงหงายหลังหัวขมำคอหักตาย ”
“ ผมแค่เป็นห่วงเองเฮียคินน์ ”
“ ไปเตรียมตัวประชุมได้แล้ว ”
“ ค๊าบผม ”
หลังจากเลิกประชุม ผมไม่อยากกลับคอนโดมิเนียมไปเจอความรู้สึกที่ต้องคิดถึงอีกับแกล้มแล้ว ไอ้คลาสชวนผมไปสถานบันเทิงของเฮียครูส ผมตอบรับคำชวนทันที อย่างน้อยเหล้าและพวกเฮียๆก็คงจะทำให้ผมคลายเศร้าลงไปได้บ้าง ไอ้คลาสไม่ลืมที่จะชวนไอ้เผือกแต่มันโดนเมียกักบริเวณเลยอดมาแดกเหล้ากับผมคืนนี้
“ ไอ้คินน์ กูได้ข่าวอาม่าจะหาเมียให้มึงเหรอว่ะ ” เฮียครูสพี่ชายผม ( จากเรื่อง เพราะเด็กมันร้าย ) เอ่ยถามผมขึ้นคงจะรู้จากอาม่า
“ ผมไม่เอาด้วยหรอกเฮีย ผมหาเองดีกว่า ”
“ มึงก็รีบหาสิว่ะ ”
“ อย่างไอ้คินน์จะเจอใคร วันๆหิ้วแต่หรี่ ” เฮียบุ๊คเพื่อนสนิทเฮียครูสที่รู้จักสนิทสนมกับผมมานานเอ่ยอย่างรู้จักผมดีมาก
“ ผมรักสุขภาพตัวเอง ซื้อถูกกฏหมายไงคับเฮียบุ๊ค ”
“ ผมล่ะเหนื่อย เฮียคินน์ให้ผมดิวหรี่ให้แทบทุกวัน สุดเกิ๊น ” ไอ้คลาสน้องชายผม ผู้เป็นวีไอพีเลาจน์เหมือนผม เอ่ยแซวผม
“ ถ้ามึงได้หรี่ทำเมียกูจะหัวเราะให้ ”
“ อย่าแช่งผมแบบนี้สิคับเฮียบุ๊ค ”
“ กูไม่ได้แข่งเว้ย ระวังนะตีหรี่บ่อยๆ มึงจะได้หรี่เป็นเมีย กูคอฟันธง ”
“ เฮียบุ๊คอย่าแช่ง มันจะขึ้นตามปากนะคับ ”
“ ฮ่าๆๆ ”
ขณะที่ดื่มเหล้า เคล้าเรื่องสนุกหัวเราะเหน็บเรื่องของผมไปเรื่อย อยู่ๆมีผู้หญิงพรวดพราดเข้ามากอดผม แล้วก็ทำให้ผมตกใจเพราะผู้หญิงคนนี้คืออีกับแกล้ม ผู้หญิงที่ผมรอพบเจอมันมาตลอด มันไม่ใช่แค่กอดผมนะ เข้ามานั่งตักเกาะผมเป็นลูกลิงเลย ทำทุกคนตกใจมองหน้ากันเลิ่กลั่กไปหมด
“ ลุงคะ แกล้มขอไปนอนด้วยนะคะ ”
“ มึงจะบ้าเหรอ ออกไปจากตัวกูนะ ” ไอ้คินน์โกรธ ไอ้คินน์งอน ทิ้งผมไปตั้งหลายวัน ผมก็มีหัวใจ มีความรู้สึกนะเว้ย
“ แต่แกล้มคิดถึงห้องสีดำ คิดถึงเตียงนุ่มๆ คิดถึงฟองสบู่กลิ่นดอกไม้ แล้วแกล้มก็คิดถึงลุงค่ะ ”
“ มะ มึงจะบ้ารึไง ” ไอ้คินน์ถึงกับเสียงสั่น อย่าเลิ่กลั่กแพ้เสียงหวานๆอ้อนๆของเด็กนะเว้ย
“ แกล้มไม่ได้บ้า แกล้มคิดถึงลุงค่ะ ”
“ ไอ้คินน์ใครว่ะ แล้วอย่าบอกว่าไม่รู้จักนะ ที่น้องเค้าบอกมาคอนโดห้องที่มึงเพิ่งซื้อชัดๆ ” เฮียครูสเอ่ยถาม ทำผมไปไม่เป็นเลย
“ เด็กเฮียคินน์เหรอคับ ” ไอ้คลาสก็ถามอีกคน อย่าถามเยอะไอ้คินน์ไปไม่เป็นแล้วตอนนี้
“ ไม่ใช่เว้ย ”
เพี๊ยะ~~
“ !!! ” อีกับแกล้มมันตบหน้าผมอย่างแรง หน้าสั่นเลย ทำทุกคนตะลึงตกใจกันเป็นแถบเลย
“ ไม่ใช่ได้ไงคะ เมื่อสามวันก่อน ลุงยังนอนกอดแกล้มอยู่เลย ”
“ อ้าวไอ้คินน์ ยังไงกันแน่ ” เฮียบุ๊คอย่ารุกผมสิคับ ผมตกใจตั้งสติจะไม่ได้อยู่แล้ว
“ บอกทุกคนไปสิคะลุง ว่าแกล้มเป็นใคร ”
“ มันชื่ออีกับแกล้ม ”
เพี๊ยะ~~
“ โอ๊ย!! ” อีกับแกล้มตบหน้าผมอีกแล้ว มันกล้าหาญชาญชัยมาก ไม่มีใครกล้าแม้ทำแบบนี้กับผมเลย แล้วไงไอ้คินน์ก็ไม่กล้าตอบโต้หรือขัดขืนอีกับแกล้มอีก ขืนผลักหรือด่ามันออกไป มันหายไปอีก ผมกลัว
“ บอกไปให้หมดสิคะลุง ”
“ มันชื่อกับแกล้ม ผมได้กับมันเมื่อสามวันก่อน ”
“ ถูกต้องค่ะ แกล้มเป็นเด็กของลุงค่ะ อร๊ายย แกล้มเขินค่ะ ” อีกับแกล้มกอดซุกผมอย่างเขอะเขิน มึงเขินคนเดียวที่ไหนอีบ้า กูก็เขินนะเว้ย อีกับแกล้มมันเล่นทำผมไม่กล้ามองหน้าใครเลย ป่านนี้ไอ้คินน์ตัวแดงแข่งกับท่านยมทูตแล้วมั้ง
“ ไอ้คลาส มึงดิวมาเหรอว่ะ ” เฮียครูสกระซิบถามไอ้คลาส แต่กระซิบดังขนาดนี้ไม่ใช่กระซิบแล้ว
“ ผมสาบานได้ ไม่ใช่เลยเฮียครูส ”
“ แกล้มไม่ใช่กะหรี่ค่ะ แกล้มเป็นเด็กของลุงคนนี้ค่ะ ” อีกับแกล้มเสือกได้ยินอีก มันชี้มาที่ผมแล้วกอดซุกผมอย่างเขอะเขิน มันน่าเอ็นดูจังว่ะ
“ กูเห็นอนาคตไอ้คินน์รำไรแล้วว่ะ ”
“ ยังไงเหรอเฮียครูส ”
“ ก็จะได้เมียเด็ก แล้วกลัวเมียเหมือนกูสิว่ะ ”
“ ฮ่าๆๆ ”
ทุกคนหัวเราะชอบใจผม ไอ้คินน์ก็เขินแม้จะถูกพวกเฮียแซวเหน็บแสบๆคันๆ แต่อีกับแกล้มหาได้เขอะเขินเหมือนผมไม่ แต่มันกลับกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย ราวกับกลัวผมหายยังไงยังงั้น
“ ไม่ต้องเขินพวกกู ไอ้คินน์จะมีเมียตามสบายเลย ใช่ไหมว่ะ ”
“ ช่าย ฮ่าๆๆ ” ยิ่งเฮียครูสพูดตอกย้ำ ผมยิ่งเขินมากกว่าเดิม แต่ต้องเก๊กไว้
“ มึงไม่ต้องกอดกูแน่นขนาดนี้ก็ได้มั้ง ”
“ แกล้มคิดถึงลุงค่ะ ”
“ อย่ามาพูดเถอะว่ะ คิดถึงแต่ทิ้งกูให้อยู่คนเดียว ”
“ แกล้มไม่ได้ทิ้งลุงนะคะ ”
“ แต่มึงก็ไม่มาหากู แค่โทรบอกกูมึงยังไม่ทำ ”
“ แกล้มไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเบอร์ของลุงนะคะ ” นี่อีกับแกล้มมันไม่มีโทรศัพท์เหรอ ผมไม่รู้ไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ ผมคิดว่ามันอยู่กับผมเลยไม่คิดอะไรมาก
“ ลุงโง่เอง ลุงอย่าโทษแกล้มค่ะ ลุงต้องโทษตัวเองนะคะ ท่องไว้ค่ะ ลุงโง่ ลุงโง่ ”
“ ท่องไว้สิไอ้คินน์ ลุงโง่ ลุงโง่ ”
“ ฮ่าๆๆ ”
- Writer
