ตอนที่15
“เอาอีกได้ปะ?”
“ไม่นะ เมื่อกี้โชนก็ไม่ป้องกัน”
“ไหนๆ ก็ต้องกินยาแล้วเอาให้คุ้มสิ” ไม่พูดเปล่าร่างสูงสอดแขนเข้าใต้เรียวขาของเธอและอุ้มลอยหวืดจากเตียงนอน
“โชน ทะ..ทำอะไร เรากลัวตกนะ” เขาเดินไปยังโซฟารูปร่างประหลาดสีแดงที่เธอนั่งก่อนหน้า ก่อนจะวางเธอลงอย่างอ่อนโยนจนเธอเผลออยากหยุดเวลาเพื่ออยู่กับโชนในเวอร์ชั่นนี้ไปนานๆ
ร่างสูงจับเธอพลิกตัวให้ท้าวแขนกับโซฟาและแอ่นสะโพกให้กับเขา หญิงสาวมีท่าทีขัดขืนเขาจึงสวมกอดเธอจากทางด้านหลังแน่น ทำให้ร่างบอบบางยิ่งใจเต้นแรงหนักกว่าเดิม
“ยอมฉันดีๆ อย่าให้ฉันดุ พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้า” ณิชากัดริมฝีปากล่างจนน่าจะได้แผลเมื่อใบหน้าของเขากำลังซุกไซร้ทั่วแผ่นหลังเนียนของตัวเอง ไหนจะไรหนวดของเขาที่เธอรู้สึกไม่ค่อยชอบมันเท่าไรอีก
“อื้ออออ”
“อ่าส์ โคตรแน่นเลยหว่ะ” เอวสอบค่อยๆ ขยับเขยื้อนเชื่องช้ารอให้อีกคนมีอารมณ์ร่วมกับเขามากกว่านี้ ก่อนจะทำตามความต้อ
