ตอนที่12
เช้าวันต่อมา...
หญิงสาวมองผ้าปูที่นอนที่เธอเพิ่งดึงมันออกมาจากฟูกนอนในมือด้วยใบหน้าแดงกล่ำ เขาชอบว่าเธอทำตัวอ่อยผู้ชายไปทั่วแต่เธอกลับยอมให้เขาได้ครั้งแรกของเธอไปซะอย่างนั้น ต่อไปนี้คงโดนเขาดูถูกเรื่องที่เธอใจง่ายยอมเขาแน่นอน
“ไม่น่าปล่อยให้มันเกิดขึ้นเลยณิชา” หญิงสาวบ่นให้ตัวเอง
ตืดด ตืดด
แม่
“ณิชา น้องเกิดอุบัติเหตุ ฮือออ”
“วะ..ว่าไงนะแม่”
“ณัฐมันขับรถไปชนเขา ณิชาแกกลับมาหาแม่ก่อนได้มั้ยแม่ทำอะไรไม่ถูกเลย” น้ำเสียงขาดห้วงของมารดาทำให้หญิงสาวใจคอไม่ดี เธอรีบตกลงรับคำว่าจะกลับไปบ้านให้เร็วที่สุด
.....
ชายหนุ่มหน้าตาคล้ายคลึงกัน แต่สีหน้าผิดกับลิบลับ คนหนึ่งมีรอยยิ้มเล็กๆ ระดับใบหน้าแทบตลอดเวลา แต่อีกคนหนึ่งสีหน้าบึ้งตึงเพราะเหตุใดก็ไม่มีใครรู้
“เป็นไรอ่ะ”
“เปล่า” มินตราหันมาสบตากับเพื่อนสาวอีกคนเมื่อน้ำเสียงที่ตอบกลับมานั้นแข็งทื่อ
“ทำไมวันนี้พี่แจนขึ้นมาแทนล่ะคะ ณิชา
