An Innocent Angel

Chapter 5

Chapter 5

"Please Shawn. Hayaan mo na lang ako. Ayoko na." I pleaded while crying.

He's not saying anything but I know he's mad, really mad. Medyo mabilis din ang pagpapatakbo niya ng sasakyan kaya naman doble ang takot ko.

"Maghiwalay nalang tayo Shawn... please-"

"SHUT UP!"

I flinched in shock. Oh God. I am too scared and it feels like I am going to throw anytime. Hindi nalang ako nagsalita at tahimik na umiyak. Kung hindi ba naman ako tanga para makalimutan na makapangyarihan at mapera siya.

"Get out." He seriously said while parking his car. We're in the basement of a tall building. Sa penthouse niya ito.

I stepped out of the car and hurriedly followed him. Hindi nalang ako umiimik habang nakasunod sa kanya. When the elevator's door opened, my eyes widen upon seeing Isabelle. Halatang gulat din siya.

She glanced at Shawn for a while and approached me. "Sophia, are you okay? What happened?" She worriedly asked.

I sobbed and shook my head. I'm about to hug and say something but then Shawn pulled my arm harshly.

"None of your business Isabelle." Shawn coldly said and pulled me in.

"Isabelle..." I called while sobbing.

Magsasara na sana yung pinto ng elevator pero humarang si Isabelle. "What's this Shawn?!" She asked.

"Isabelle, it's between me and my wife." Shawn firmly said.

Yumuko nalang ako at umiyak. Tuluyan nang sumara ang pinto at mas hinigpitan ni Shawn ang hawak sa braso ko. "You're such a stubborn woman."

I have nothing to do but to endure the pain and cry. Nakakasawang umiyak... nakakasawang masaktan. But I have no choice. Hindi rin naman niya ‘ko papakinggan.

Agad niya 'kong kinaladkad papasok sa penthouse niya at parang napiga na ng husto ang braso ko. Ang sakit. He just pushed me like I'm not a person before slapping me. I sobbed and sat on the cold floor.

"Peste! Ano’ng gusto mong mangyari?! Matapang kana dahil ba may lalake kang mas mayaman sa 'kin Sophia?!" Sigaw niya saka malakas na sinuntok and dingding.

"Shawn wala akong lalake. Bakit ba ayaw mong maniwala?!" Hindi ko na napigilang sigawan siya. Bakit ba niya pinagpipilitang may lalake ako? I looked down and sobbed. "Alam ng Diyos na ikaw lang ang lalake sa buhay ko Shawn. Alam ng Diyos kung gaano ako nangungulila sa'yo."

Napahagulgol ako ng hilain niya ang buhok ko. "Ako lang?! Nakita ko lahat ng pictures mo kasama ang iba't ibang lalake! Then you act like I'm the only bad one here! Sana hindi nalang kita pinakasalan."

It feels like my whole world stopped. I stared at his eyes and cried. Nagsisisi siyang ako ang pinakasalan niya 'ko. Nagsisisi siyang ako ang minahal niya.

"You're the worst thing that happened and came into my life Sophia. I disgust you."

Tuluyan na 'kong humagulgol at pumikit nalang. He's the most precious thing that came and happened into my life. But then, I'm the worst thing in his life. How painful. It tears my heart

"Hindi mo na 'ko mahal? Ni konti Shawn wala na ba?" I managed to speak while crying.

"Wala na! Walang wala na Sophia!"

"Shawn bakit? Gano’n ba 'ko kahirap mahalin at tanggapin? Bakit hindi niyo 'ko kayang mahalin?"

He smirked. "Do you deserve to be loved? Does a w***e deserves to be loved Sophia? You don't."

Another set of tears fell. "Hindi niyo kasi ako naiintindihan. Ayaw niyo 'kong pakinggan. Bakit kayo ganyan sa 'kin?"

I almost lost oxygen to breathe because of crying. Ang hayop may karapatang mahalin... bakit ako wala?

"Nagmamahal lang ako. Pero bakit lahat kayo sinasaktan ako?"

"SHUT UP SOPHIA!"

Halos mawalan ako ng malay nang sampalin niya 'ko ng malakas. Ayoko na... hindi ko na kaya.

Hinila niya 'ko patayo at itinulak sa kama. Nanginginig akong napatingin sa kanya. "Shawn tama na..." I whispered while crying.

"Sana kaya kong pumatay." He said while gritting his teeth.

Mas lalo akong natakot at kinabahan sa sinabi niya. Pero kahit natatakot ako, nilapitan ko pa rin siya at hinawakan sa braso. Hindi siya pumayag noong una pero hinayaan nalang niya 'ko nang mas higpitan ko ang hawak ko sa kanya. "Shawn, ‘wag mo naman akong saktan. Sabi mo nasasaktan ka rin kapag sinasaktan ako ni mama. Bakit ngayon ikaw ang gumagawa?" I cried louder but then I hugged him. "Sabi mo ayaw mong binabastos ako. Pero nararanasan ko sa'yo."  I looked at him and found him blankly staring at me. "Mahal na mahal kita. Susundin ko at gagawin ko lahat. ‘Wag mo lang akong saktan. Kung kailangan kitang paligayahin gabi gabi gagawin ko. Hindi na kita iiwan Shawn. Patawarin mo na 'ko. Sawa na 'kong masaktan."

Mas gugustuhin kong magpaka-puta sa sarili kong asawa kaysa babuyin niya 'ko na parang ginawa sa 'kin noon at ng parang wala akong kwenta. Mas gugustuhin kong pagsilbihan siya at gawin lahat ng gusto niya ‘wag lang niya 'kong saktan kagaya ng ginawa sa 'kin noon ni mama. Siya nalang ang alam kong magpapasaya sa 'kin. Alam kong babalik din kami sa dati.

"Then start making me moan." He seriously said.

I swallowed hard and wiped my faced, somehow fixed myself. Asawa ko naman siya... mas mabuti na 'to kaysa ituring na baboy.

I slowly tiptoed and kissed him gently. I miss his soft lips; I miss how we kiss gently. It feels like the first time. He responds. Ngayon nalang niya uli ako hinalikan ng maingat. Habang tumatagal, nagiging marahas ang halik niya pero hinayaan ko nalang.

I broke the kiss. Dahan dahan kong inalis ang mga damit niya at naghubad rin mismo sa harapan niya. A tear fell.

"Shawn, can you take me gently? Iparamdam mo sa akin na mahal mo 'ko. Even though you don't love me. Please at least make me feel loved." I said while crying and trying to smile. "I miss my Shawn..."

Iparamdam lang niyang mahal niya 'ko, kahit hindi totoo masaya na ako. After sincerely saying those words, I again kissed him. He laid me down while we're kissing. He's caressing and kissing every part of me that made me smile. He positioned himself in front of me. I pulled him for a kiss. I moaned when he entered in me gently.

I smiled and kissed him deeper. "I love you Shawn."

Somewhat I'm happy. For a moment, my Shawn is back. But I know this won't last long. Baka nga bukas paggising ko, masasakit na salita na naman ang maririnig ko sa kanya. O baka saktan na naman niya 'ko. But I'm happy... I'm temporarily happy.

…