“ใช่ๆ นี่เที่ยงละ ไปแต่งตัวดิ อีกสักพักออกไปร้านกาแฟกัน” มันว่าพร้อมทำท่ารีบร้อน ทั้งที่ปกตินางเป็นมนุษย์เลท และถือคติว่ามาช้าดีกว่าไม่มาตลอดสามปีที่เรียนมหาวิทยาลัย แต่ถ้ามันจะช้าขนาดที่อีกห้านาทีเลิกคลาส ฉันว่ามันควรนอนอยู่หอ
“เออจ้ะ ทีเรื่องผู้ชายล่ะไวนักนะ” ฉันบ่นอิดออดแล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าไม้ที่ทาสีขาวสะอาดเข้ากับเฟอร์นิเจอร์ในห้อง เสื้อผ้าข้างในเรียงตามสีและแยกเสื้อกับกางเกงออกอย่างเป็นระเบียบ ทุกชุดผ่านการรีดและพรมน้ำหอมเบาๆ มาหมด บ่งบอกถึงความมีสะอาดและความมีระเบียบของฉันซึ่งตรงกันข้ามกับอีมิ้งเหมือนหน้ามือเป็นหลังเท้า
ฉันหยิบกางเกงยีนส์และเสื้อเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เพราะรู้สึกไม่ปลอดภัยกับสายตาอีมิ้งที่จ้องจะแอบเอากำไรเล็กน้อยจากเพื่อนจากฝูง ตุ๊ดมันก็ยังไม่เว้น คิดดู อีนี่มันอำมหิตแค่ไหน!
ไม่นานฉันก็อยู่ในชุดเสื้อยืดสีดำที่สกรีนคำว่า Law Student @JDR ตัวเล็กๆ อยู่บริเวณกลา
