เขาจ้องมองไปยังกล่องของขวัญตรงหน้า แล้วขบกราม ช้อนสายตามองคนรัก
“จะให้เข้าใจได้ยังไง เนตรให้เวลากับพี่รามของเนตรมากกว่าพี่เสียอีก!” เขาก้าวเข้าใกล้ทำเอาเนตรดาวชะงัก
“พี่พงษ์จะทำอะไร!”
มือหนาเอื้อมจับไหล่คนขาดสติ ทว่าภานุพงษ์กลับหันกลับมาสะบัด
ผลั่ก!
หมัดถูกเสยเข้าใบหน้า พิรามผงะถอยหลังกุมแก้มตนเองจ้องมองคนต่อยด้วยความไม่เข้าใจ เนตรดาวถลาเข้าหาพี่ชาย แต่กลับถูกคว้าเรียวแขนไว้
“ห่วงมันมากเหรอเนตร!”
“เป็นบ้าไปแล้วหรือไงพี่พงษ์ พี่รามทำอะไรให้พี่ พี่ถึงทำแบบนี้!”
เสียงของคนรักไม่ได้เข้าหู หน้ามืดตามัวไปหมด เขาคว้ากล่องของขวัญในมือคนรัก แล้วเขวี้ยงลงบนพื้นก่อนตามไปใช้เท้ากระทืบจนแหลกไม่มีชิ้นดี เนตรดาวยืนนิ่งจ้องมองมันทั้งน้ำตา พิรามชะงักสีหน้าตื่นตระหนก เดินเข้ามาข้างน้อง มองเห็นหยาดน้ำไหลอาบแก้ม
เธอหันมองคนรัก ริมฝีปากสั่นระริก ภานุพงษ์ยิ้มสะใจที่ได้ทำตามต้องการ เมื่อหันมาสบตาเห็นน
