ภานุพงษ์ตักอาหารใส่จานให้คนรัก สองคนพูดคุยเรื่องทั่วไป จนกระทั่งประตูร้านอาหารเปิดออก อรนิสากวาดตามองทั่วร้าน พอเห็นเป้าหมายเลยรีบตรงเข้ามาจ้องมองอดีตเพื่อนแววตาไม่พอใจ
“มีความสุขมากใช่ไหม ที่มีผู้ชายล้อมรอบเธอน่ะเนตร!” อรนิสาตวาดกร้าว คนถูกตวาดเงยมองแววตาเรียบนิ่ง
“มีปัญหาอะไรอร ถึงได้มาหาเรื่องกัน”
ภานุพงษ์ลุกยืนจ้องมองแขกไม่ได้รับเชิญสีหน้ากังวล เขาดันร่างอรชรออกห่าง
“มีอะไรคุยกันดีๆ เถอะอร”
เธอตวัดสายตามองคนพูด “พงษ์ไม่ต้องมายุ่งเลย!”
เนตรดาวลุกยืนสบตาเพื่อน
“มีอะไรก็พูดมา อย่าหาเรื่อง”
“สะใจมากใช่ไหม ที่ทำให้ผู้ชายหลงรักเธอ คงมีความสุขมากสินะที่สุดท้ายแล้วพี่รามก็เลือกทิ้งฉัน เพราะหลงรักคนอย่างเธอน่ะเนตรดาว!”
เนตรดาวชะงัก เม้มริมฝีปาก ก่อนหย่อนกายนั่งลงอีกครั้ง เธอไม่ควรทำให้พี่รามเดือดร้อน
“ไร้สาระ ถ้าว่างมากก็ไปหาอะไรทำไป!” คนตัวเล็กเอ่ยปากไล่ในทันที
คำพูดของอีกฝ่าย ส่งผ
