บทนำ

1120 Words
คำเตือน จุดเริ่มต้นความรักของเชอเบสและนารา เกิดจากการที่เชอเบสซื้อสาวกิน แต่ดันเข้าผิดห้อง ปล้ำผิดคน! อ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ นิยายเรื่องนี้มีฉากอีโรติกหลายฉาก!!! โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ ********** บทนำ "ว๊ายยย" ฉันร้องอุทานเสียงหลงออกมา เมื่อจู่ๆ ก็มีมือหนามารวบร่างฉันเข้าไปกอดไว้แน่น "อื้มมม นมใหญ่ตามคำขอ" ไม่เพียงแต่กอด เขากลับเลื่อนมือขึ้นมาบีบเค้นเต้าฉันอย่างแรง จนฉันปวดไปทั้งเต้า "ปล่อยฉันนะ แกเป็นใครเนี่ย" ฉันพยายามดิ้นจนสุดแรงแต่ก็ไม่เป็นผล หนำซ้ำคนตัวโตยังทับร่างฉันไว้จนไม่สามารถดิ้นหนีไปทางไหนได้ "ปล่อยฉัน อร๊ากกกก" ฉันรวบรวมแรงทั้งมีบิดตัวไปมาหวังจะให้หลุดจากคนตัวโตได้ แต่ก็นั่นแหละ เสียแรงไปเปล่าๆ คนบนร่างจูบไปทั่วลำคอ อีกทั้งยังเลื่อนมาประกบจูบฉัน กลิ่นลมหายใจอีกทั้งรสชาติในปากก็มีแต่แอลกอฮอล์ล้วนๆ ลิ้นของเขากระหวัดเกี่ยวไปมากับลิ้นของฉัน ทำเอาฉันหายใจไม่ทันและต้องทุบอกเขาเพื่อประท้วงให้เขาปล่อยออก “อะไรนักหนาวะ มีดีแค่นมหรือไงเนี่ย” น้ำเสียงของเขาค่อนไปทางหงุดหงิด ก่อนจะจับชุดฉันแล้วฉีกออก แควก! “กรี๊ดดด ฉีกทำไมเนี่ย” ฉันร้องโวยวายที่ชุดราคาแพงของตัวเองขาดวิ่น สภาพแบบนี้จะใส่กลับอย่างไรเล่า “จะแหกปากทำไม น่ารำคาญจังวะ” "ปล่อยฉันเถอะนะ ปล่อย" "ปล่อยบ้าอะไร จ่ายเงินไปแล้วนะเว้ย" เขาเอ่ยอย่างหัวเสีย “จ่ายเงิน? อะไรของนาย” ฉันพยายามถามแต่เขาก็ไม่ตอบ และจัดการถอดเสื้อของตัวเองออก จังหวะที่เขาตวัดขาลงจากเตียงแล้วก้มถอดกางเกงนั้นฉันก็ลุกขึ้นจะวิ่งไปทางประตู ถึงแม้จะโป๊ แต่ออกไปก็น่าจะยังไม่ทันได้มีใครเห็น ~หมับ~ แขนแกร่งกอดรัดที่เอว อีกทั้งยังลากฉันให้มานอนที่เตียง "อย่าเล่นตัวหน่อยเลย ฉันไม่ชอบบทนี้ เปลี่ยนบท" เสียงทุ้มดังที่ข้างหูทำให้ฉันสนใจกับตรงด้านข้างลำตัว แต่ด้านล่างนั้น... "กรี๊ดดดด เจ็บ" ฉันกรีดร้องออกมาเมื่อโดนเขาสอดนิ้วเข้ามาในร่องรักฉันทีเดียวถึงสามนิ้ว ไม่รู้ไปอดอยากปากแห้งมาจากไหนถึงได้รุนแรงหิวโหยขนาดนี้ "โห ฟิตด้วยว่ะ" เขาดึงนิ้วออกมาแล้วพูดพึมพำ “เยิ้มเชียว” อย่างที่เขาพูด ร่างกายของฉันตอบสนองเขาเสียงั้น มือหนาเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสตางค์และหยิบซองเล็กๆออกมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือ... ซองผงมาม่า!!! ตลกละ ซองถุงยางสิยะ! ถึงห้องจะมืดแต่ก็พอเห็นความเคลื่อนไหวอยู่บ้าง เพราะมีแสงลอดเข้ามาเล็กน้อย เขาสอดขาแกร่งเข้ามาภายใต้ขาเรียว จับแก่นกายที่แข็งเต็มตัวและสวมเครื่องป้องกันเรียบร้อยแล้วกดเข้ามาภายในร่องรัก ~สวบ~ "อึก ฮืออออ เจ็บ" ใบหน้าของฉันเหยเกด้วยความเจ็บ แม้ในร่องรักนั้นจะฉ่ำเยิ้มแต่ความที่ไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อนก็ทำให้เจ็บไม่น้อย "อ่าาา แน่นฉิบหาย" เขาแหงนหน้าขึ้นและลูบบริเวณต้นขาฉัน ปึก ปึก ปึก เข้าสุดออกสุด จากความเจ็บปรับเปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ มันมีแต่ความต้องการ อยากให้เขากระแทกถี่ๆแล้ว แบบนี้หรือเปล่าที่ใครๆ เรียกว่า 'เสียว' "ซี๊ดดด อ่าาา นี่ ยัยนมใหญ่ เธอจะไม่ร้องครางหน่อยเหรอ" คนบนร่างปล่อยเสียงน่าเกลียดออกมา มือหนาจับเอวฉันไว้และค่อยๆ เลื่อนมาบีบเต้าฉันอย่างมันมือ "เมื่อไหร่นายจะปล่อยฉัน อึก" ฉันถามและพยายามกลั้นเสียงไว้ ไม่ให้เขาได้ยินเสียงน่าเกลียดจากปากของฉัน "ยังไม่แตกจะให้ปล่อยได้ไงวะ ถามแปลก" เขาตอบจบก็โน้มตัวลงมาดูดยอดอกฉันอย่างรุนแรง ไม่แต่เพียงเท่านั้น เขายังดูดเม้มตามเนื้อตัวฉันจนเจ็บจี๊ดไปหมด "อ่า อ่า อ่า เอามันฉิบหาย" เขาเร่งสะโพกกระแทกเข้ามา จนร่างฉันโอนอ่อนไปหมด "นาย เบาๆ อ๊ะ อื้อ นาย ฉัน ฉัน ฉี่จะแตกแล้ว" ในที่สุดฉันก็ต้องร้องครางออกมา เพราะความเสียวที่ได้รับมันต้านไม่ไหวจริงๆ "ฉี่บ้าไร อย่ามาทำแบ๊ว อ่าาาา" อะไรของมันวะ ก็คนฉี่จะแตกนี่หว่า "อ่า อ่า ซี๊ดดด พร้อมกันนะยัยนมใหญ่" "ซี๊ดด อ่าาา อ๊ายยย" ไม่นานนักก็รู้สึกอุ่นวาบที่ร่องรัก เขาก้มลงมานอนซบที่เต้าฉัน มือยังคงวุ่นวายเขี่ยยอดอกฉันเล่นอีกต่างหาก "เสร็จแล้วก็ลุก ฉันหนัก" ตัวโตอย่างกับควายมานอนทับหน้าตาเฉย "อือออ" เขาเปล่งเสียงออกมานิดหน่อยแล้วเงียบไป "นาย นาย" ฉันเขย่าแขนเรียกเขา "อย่ากวนดิ จะนอนนน" คำตอบของเขาทำให้ฉันหงุดหงิดมาก ฉันพยายามดันร่างเขาแต่ไม่กระดิกเลย จนหมดแรง ฉันต้องปล่อยให้เขานอนหลับบนตัวฉัน ลมหายใจสม่ำเสมอ แสดงว่าเขาหลับสนิทแล้ว ฉันเลยค่อยๆ ยกแขนเขาที่กอดรัดฉันอยู่ข้างหนึ่งออก แล้วดันตัวเขาให้ลงไปนอนด้านข้างฉัน ฉันลุกขึ้นยืนก็แทบล้มไปกองที่พื้น เพราะขาฉันอ่อนแรงมาก และยังเจ็บแปลบที่กลางกายของตัวเองอีก ฉันเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าของพี่ควีน เอาชุดเดรสออกมาหนึ่งชุดและสวมเข้าที่ตัว ดีนะที่ไอ้บ้านั่นยังเหลือบราปีกนกไว้ให้ฉันปิดเต้าออกไปได้ ก่อนจะออกฉันขอดูหน้าไอ้คนที่มันปล้ำฉันหน่อยเหอะ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ และเปิดแสงจากสมาร์ทโฟนส่องไปที่หน้าเขา ขาว เนียน ปากหยักได้รูป จมูกโด่งเป็นสัน จัดว่าหล่อฉิบหายวายป่วง แต่ถึงยังไงก็เถอะ ถึงจะหล่อแต่จะมาปล้ำคนอื่นแบบนี้ไม่ได้ จะว่าไปเขาหน้าคุ้นๆ นะ เหมือนเคยเจอที่ไหน ฉันรีบหนีออกมาจากห้องนั้นลงมาข้างล่าง ผับปิดหมดแล้ว ไม่เหลือใครอยู่ ฉันออกมาทางประตูด้านหลัง และรีบขับรถกลับคอนโดตัวเอง ********** เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ๆ ที่เขียนค่ะ อาจจะสำนวนแปลก ๆ และมีความไม่สมเหตุสมผลสักเท่าไหร่นะคะ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD