เกิดอะไรขึ้น!
เหตุใดถึงไม่มีเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์กีฬาฯ มาเลยสักคนทั้งที่น่าจะเห็นเหตุการณ์จากจอมอนิเตอร์ในห้องควบคุม ครั้งนี้กริมริปเปอร์ไม่ได้ใช้พลังจิตรบกวนระบบแต่อย่างใด
มันผิดปกติเกินไป
“คุณแรพเปอร์เป็นอะไรมากหรือเปล่า” บัวตองนั่งเฝ้าวรพัฒน์ที่หมดสติอยู่ลุกขึ้นมาถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง หลังธามไทพุ่งตัวขึ้นมาเหนือน้ำได้ทันการ
“ข้าปกติดี…” พูดจบก็แยกตัวออกจากร่างที่นอนกองกับพื้น ช่างตรงข้ามกับตัวตนในภพอมนุษย์ที่ยังมีความห่วงหล่อจัดผมเผ้า ขยับเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางซึ่งก็…ดูปกติดีอย่างที่ว่า
“ทีแรกเค้าจะมาขอบคุณตัวเองน่ะที่แบ่งขนมอร่อย ๆ ไปให้ งูย คุณแรพเปอร์เท่ตลอดทำเค้าก็ใจว้าวุ่นเลย” ใบหน้าไร้อารมณ์ออกไปทางเบื่อโลก มันช่างกระตุกจิตกระชากใจบัวตองยิ่งนัก
“ผีมีหัวใจซะที่ไหน โกหกตกนรกนะ” กริมริปเปอร์โบกเคียวกลางอากาศจนเกิดเสียงควิ๊ง ก่อนจะเสกให้มันหายไป
ทันใดนั้น
“ท่านกิมควรขอบค
