ไป๋เยว่ชิงและหยางซือเซียน ต่างชอบอกชอบใจถึงพฤติกรรมของเหล่าบรรดาศิษย์ร่วมสำนักในตอนนี้ เพราะมันกำลังบ่งบอกถึงความมีเสน่ห์ดึงดูดใจบุรุษเพศของพวกนางทั้งสองคน
"นี่คือการต่อสู้ที่ดุเดือดเพื่อเป็นการพิชิตใจสาวงามใช่หรือไม่"
"ไป๋เยว่ชิง เจ้าคิดว่าบุรุษเหล่านี้กำลังต่อสู้กัน เพื่อแย่งชิงความสนใจจากข้าหรือเจ้ากันละ"
"เจ้าค่ะ แม่นางคนงามมันก็ต้องเป็นเจ้าอยู่แล้ว หมั่นไส้เสียจริงอย่าให้ข้าได้สวยบ้างก็แล้วกัน"
"เป็นพวกเจ้าเองหรือ ที่เป็นศิษย์เอกของท่านหมอเทวดาฝู"
เสียงบุรุษ ที่กล่าวแทรกขึ้นมาจากด้านหลัง ทำให้สตรีทั้งสองต้องหยุดบทสนทนาของพวกนางลงและหันไปให้ความสนใจกับเจ้าของเสียงที่มาใหม่ว่าคือผู้ใด
"โอ้ โลกนี้มันช่างกลมเสียจริงๆ หม่อมฉันก็นึกว่าใครที่แท้ก็คู่หมั้นรูปงามของหม่อมฉันนี่เอง"
"ไป๋เยว่ชิงเจ้าใช้กลอุบายอันใดถึงได้กลายไปเป็นศิษย์ท่านหมอเทวดาฝูได้"
"แค่เพียงเห่าออกมาประโยคแรก หม่อมฉัน
