Chapter 13 โอ้โลมในป่าไผ่ [1]
ทว่ามันกลับแสดงชัดว่านางโหยหาเขามากมายเพียงใด
มือหนากระชับกอดแนบแน่น ลิ้นร้อนกระหวัดเร้า รุกไล่ ดื่มกินความหอมหวานในโพรงปากอิ่มอย่างดื่มด่ำ ทั้งสองกอดจูบบดขยี้แลกลิ้นกันเนิ่นนาน ต่างถอดเสื้อผ้าของกันและกัน ขณะที่เสียงหอบหายใจดังแข่งกับเสียงลมกระทบใบไผ่
เย่วสือถอยหลังจนชิดกอไผ่ นางกระโดดขึ้นใช้สองขาเกาะเกี่ยวเอวสอบของชายหนุ่มเอาไว้ แหงนหน้าขึ้นเมื่อเขาผละจากริมฝีปากอิ่มมาซุกไซ้ต้นคองามระหง ก่อนจะเลื่อนต่ำลงซุกซบเนินอก
นางแอ่นอกเบียดดันหน้าอกเข้าหาใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม ก่อนจะบรรจงใช้สองมือจับใบหน้าของเขาไว้ จ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่นั้น ก่อนจะเอื้อนเอ่ยคำที่เขาต้องการ
“ข้ารักท่านหานตง ทั้งรัก ทั้งคิดถึง อย่างที่ไม่เคยมีความรู้สึกนี้ให้กับชายใดมาก่อน”
หานตงยิ้มกว้างจนตาเล็กหยี เป็นรอยยิ้มที่ทำให้หัวใจของนางจิ้งจอกขาวถึงกับกระตุกไหว
“แต่งงานกับข้านะเย่วสื
