ความกลัว
1355 Words
ภายในบ้านที่ถูกตกแต่งเอาไว้แบบเรียบง่าย ผู้หญิงคนหนึ่งที่สู้ดิ้นรนเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ ความรู้สึกที่ถูกดูถูกดูแคลนจากคนรอบข้าง จากเพื่อนบ้านที่ไม่สนิท แต่ทุกคนกลับตีแผ่เรื่องของเธอได้อย่างละเอียดยิบครั้งที่เธอนั้นตั้งครรภ์ กับผู้ชายที่คบหากันมานานแต่แล้วทุกอย่างก็พังทลาย หญิงวัยกลางคนเดินออกมาจากบ้าน และนางต้องแปลกใจ เมื่อรสรินเห็นลูกสาวเอาแต่นั่งเหม่อมองออกไปอย่างไร้จุดหมาย
"วันนี้ไม่ได้ไปฝึกงานเหรอพิมพ์" หญิงวัยกลางคนเอ่ยถามลูกสาวออกไป ก่อนจะนั่งลงข้างๆ พริมโรส และแอบสงสัยที่ใบหน้าของลูกสาว ที่ไม่สดชื่นเหมือนทุกวัน
"คุณแม่จะไปทำงานแล้วเหรอคะ พอดีว่าพิมพ์ฝึกงานเสร็จแล้วค่ะแม่ อีกแค่เดือนเดียวพิมพ์ก็จะจบนะคะ"
"ดีจังลูกแม่จะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะเนี่ย แม่กำลังจะออกไปทำงาน แล้วหนูเป็นอะไรทำไมหน้าตาไม่สดชื่น เหมือนคนพึ่งผ่านการร้องไห้มาทั้งคืน หนูมีปัญหาอะไรหรือเปล่าลูก" แม้ต้องรีบออกไปทำงาน แต่รสรินก็รู้ดีว่าลูกสำคัญที่สุดในชีวิตของเธอ ไม่ว่าพริมโรสจะเจอปัญหาหนักหนาสาหัสอะไรก็ตาม รสรินมารดาของเธอก็มักจะอยู่เคียงข้างคอยปลอบใจ และเป็นที่ปรึกษาที่ดีเสมอเรื่อยมา
"พิมพ์สบายดีค่ะ แม่รีบไปทำงานเถอะนะคะเดี๋ยวจะสาย ถ้าพิมพ์เรียนจบเมื่อไหร่ แม่จะต้องอยู่บ้านพิมพ์จะเป็นคนออกไปทำงานหาเงินเข้าบ้านเองค่ะ แม่ต้องลำบากเพราะพิมพ์แท้ๆ" หญิงวัยกลางคนฉีกยิ้มกว้างให้กับคำพูดของลูกสาว แม้ว่ารสรินจะไม่ทราบสาเหตุที่พริมโรสมีใบหน้าเศร้าสร้อย แต่นางก็รู้ดีว่าลูกสาวคงไม่มีทางทำอะไรนอกลู่นอกทาง
"แม่ไปทำงานก่อนนะ หิวข้าวก็เอาแกงในหม้ออุ่นทานได้เลย แม่ต้องรีบไปแล้ว เดี๋ยวไม่ทันรถของโรงงานมารับ"
"ค่ะแม่"
เมื่อมารดาออกไปจากบ้าน ทำให้พริมโรสตัดสินใจโทรหาออสการ์ เพราะหลังจากวันนั้น ที่ไปเที่ยวผับทั้งสองก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ทั้งที่เมื่อก่อนออสการ์ไม่เคยเป็นแบบนี้ จะโกรธกันนะแค่ไหนเขาก็มักจะโทรมาหาเธอก่อนเสมอ
พริมโรสพยายามกดโทรออกหาออสการ์หลายครั้ง แต่ก็โทรไม่ติด จนเธอนั้นหมดปัญญา เพราะส่งข้อความไปเขาก็ไม่อ่าน ส่งไลน์ไปก็ไม่ตอบ แอบไปส่องอินตาร์แกรมก็ไร้การเคลื่อนไหว พริมโรสจึงตัดสินใจไปหาออสการ์ที่คอนโด
ณ คอนโดหรู พริมโรสมาถึงรีบเข้าไปในลิฟต์ตรงไปยังชั้นที่ออกอากาศพักอยู่ทันที เธอชั่งใจอยู่สักครู่ ก่อนจะตัดสินใจกดรหัสของห้องแล้วเดินเข้าไปด้านใน หญิงสาวเดินเข้าไปช้าๆ ภายในใจก็ได้แต่ภาวนา ขอให้ออกัสไม่ไปไหน ขอให้ได้เคลียร์ปัญหาหัวใจ เพราะถึงยังไงเขากับเธอก็คบกันมาเนิ่นนาน
“ออกัส! ..." พริมโรสร้องเรียกชื่อคนรักออกไป เมื่อเห็นสภาพของออสการ์ที่กำลังนั่งดื่มบรั่นดี โดยที่เขานั้นไม่ได้สนใจเสียงเรียกของเธอแม้แต่น้อย
"เป็นอะไร มีปัญหาอะไรหรือเปล่าออกัส ทำไมไม่รับสายพิมพ์ แล้วนี่จะดื่มให้ตายเลยหรือไง" พริมโรสพูดพร้อมกับดึงแก้วในมือของออสการ์ออก ในขณะที่เขานั้นกำลังจะกระดกน้ำเมาเข้าปาก
"อย่ายุ่ง! ..." เสียงทุ้มตะคอกออกมาจนทำให้คนฟังนั้นถึงกับใจสั่น ชายหนุ่มดึงแก้วกลับพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปาก
"ออกัสเป็นอะไร ทำไมเรื่องเล็กน้อยแค่นั้น ถึงต้องเก็บเอามาคิดและบั่นทอนจิตใจขนาดนี้เลยเหรอ เรื่องอย่างว่ามันสำคัญมากเลยหรือไงออกัส" คราวนี้พริมโรสพูดออกมาด้วยความน้อยใจ เมื่อคนรักให้ความสำคัญกับเรือนร่างมากกว่าความรู้สึกที่มีให้กัน
"เราเป็นแฟนกันมากี่ปี ดูเหมือนพิมพ์จะไม่ไว้ใจออกัสเลย ทำไมจะเก็บความสาว เก็บเวอร์จิ้นที่มีไว้ให้กับใครเหรอ" สิ่งที่คนรักพูดมายิ่งทำให้พริมโรสรู้สึกแย่ การคบใครเป็นแฟนจะต้องมีอะไรกันก่อนแต่งงานอย่างนั้นเหรอ ถ้าออสการ์ต้องการสิ่งนั้นมากกว่าหัวใจ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไรถ้าเธอให้เขาไม่ได้ก่อนวันแต่งงาน
"อีกแค่เดือนเดียว พิมพ์ขออีกแค่เดือนเดียวได้ไหมออกัส แล้วพิมพ์จะมอบทุกอย่างให้ทั้งกายและใจจะเป็นของออกัสแต่เพียงผู้เดียว"
"แค่วันเดียวก็ไม่ได้ เพราะออกัสจะไม่รออีกต่อไป ในเมื่อเรารักกัน ทำไมถึงจะสานสัมพันธ์มากกว่าการกอดจูบไม่ได้ละพริมโรส" คราวนี้สายตาของชายหนุ่มได้โฟกัสมาที่ใบหน้าของพริมโรส แววตาของเขาน่ากลัวกว่าทุกครั้ง มันไม่เหมือนกับแววตาของคนรักเธอเลยสักนิด เพราะมันดูแข็งกร้าวคล้ายกับเสือที่พร้อมจะตะครุบเหยื่ออย่างเธอ
"ออกัสจะทำอะไร พิมพ์ว่าออกัสเมามากแล้ว วันหลังเราค่อยคุยกันดีกว่า พิมพ์ขอตัวกลับก่อนนะ"
หมับ!! ชายหนุ่มคว้าตัวพริมโรสเอาไว้ จากนั้นเขาได้จับร่างอรชรนอนราบลงกับโซฟากว้าง แล้วขึ้นไปคร่อมคนตัวเล็กเอาไว้ เวลานี้ออสการ์ไร้ซึ่งสติสัมปชัญญะครบถ้วน เมื่อเขาได้ดื่มแอลกอฮอล์ย้อมใจเพื่อรอเธอ ออสการ์รู้ดีถ้าเขาไม่ตอบไม่ติดต่อพริมโรสกลับไป เธอต้องร้อนรนใจและมาหาเขาที่คอนโด
"ออกัสจะทำอะไร คุณเมามากเลยนะ"
"ผมไม่ได้เมา พิมพ์คุณรู้ตัวหรือเปล่า พิมพ์กำลังจะทำให้ออกัสคลั่งตาย เพราะรักออกัสจึงอยากทำแบบนี้กับพิมพ์" พูดจบใบหน้าอันหล่อเหลาของชายหนุ่มได้โน้มลงต่ำ ในขณะที่พริมโรสใจสั่นเพราะความหวาดกลัว เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมใส่ถึงสั่นแทนที่จะเต้นระรัว
"ไม่นะออกัส..." เสียงอ้อนวอนเงียบลงในทันที เมื่อริมฝีปากหนากดจูบลงไป การกระทำของออสการ์ผิดไปจากทุกครั้ง เพราะคราวนี้มันเร่าร้อนและรุนแรง เขาสอดลิ้นเข้าไปสำรวจในโพรงปากเล็ก จนพริมโรสสัมผัสได้ถึงรสชาติของแอลกอฮอล์ที่เขาเพิ่งดื่มไป ลมหายใจอุ่นๆ กับเป้ากางเกงที่กำลังตุง เมื่อแก่นกายความเป็นชายของเขากำลังตื่นขึ้น บวกกับฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มไป ยิ่งทำให้อุณหภูมิในกายของความเป็นชายสูงปรี๊ดขึ้น
มือหนาพยายามลูบไล้ไปทั่วเรือนกาย ส่วนเว้าส่วนโค้งที่มีทำให้ออสการ์แทบจะระเบิดอารมณ์ของความเป็นชายออกมา เขาพยายามสอดมือลงไปใต้ชายเสื้อของเธอ มือปลาหมึกของออสการ์อยู่ไม่เป็นสุข เมื่อเขานั้นกำลังพยายามสอดไปใต้บราเซียของเธอ เวลาพริมโรสเริ่มสั่นสะท้านไปทั้งตัว แต่นั่นมันไม่ได้เกิดจากความพิศวาส ซึ่งมันเกิดจากความกลัว ที่ชายร่างสูงใหญ่กำลังจะมอบความเป็นชายให้กับเธอ
ภายในห้องของคอนโดหรู หญิงสาวร่างอรชร กำลังพยายามตะเกียกตะกายให้พ้นจากพันธนาการของชายร่างสูงใหญ่ ข้อมือของเธอทั้งสองข้างถูกจับไว้แน่นพร้อมกดลงไปกับโซฟานั่น ในขณะที่ริมฝีปากหนาของชายตรงหน้ายังคงพยายามสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากของเธอ เพื่อฉกชิมเอาความหวานที่แสนจะป่าเถื่อน เมื่อพริมโรสไม่มีอารมณ์ร่วม เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนรักจะพยายามล่วงเกินทั้งที่เธอนั้นไม่ยินยอม
- Writer
