หลังจัดการเรื่องอาหารการกินในมื้อเช้าเรียบร้อยแล้ว โรมก็เอ่ยกับสายน้ำทันที
“สายน้ำ เราจะไปจากที่นี่”
“คะ?” สายน้ำเสียงสูงประหลาดใจ
“ผมคิดว่าที่นี่ไม่น่าจะปลอดภัยแล้วละ ต้องหาที่อยู่ใหม่ก่อน”
สีหน้าของเขาจริงจังเสียจนหล่อนรู้สึกหวั่นใจ และไม่ได้มีข้อโต้แย้งอะไร
“คุณโรมคะ ฉันขออาบน้ำก่อนไปได้ไหมคะ”
“ได้สิครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
โรมแอบถอนใจ นึกสงสารหล่อน แต่ก็นั่นแหละ มันไม่ปลอดภัยจริง ๆ การออกไปข้างนอกของหล่อน น่าจะถูกจับตามองแล้วละจากคนของเคน การิม การปรากฏตัวของเขา ทำให้คนอย่างเคน การิมแทบจะคลั่ง เขาไม่มีทางปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไปง่าย ๆ ทั้งเมืองเล็ก ๆ น่าจะเต็มไปด้วยคนของเคน การิมนั่นแหละ แน่นอนที่สุด ถ้าหากเขาเป็นเคน ก็ย่อมจะต้องทำเหมือนกัน
“คุณโรมขา”
เสียงของสายน้ำ ดึงสติของโรมให้กลับมา และเมื่อหันไปมอง ก็พบว่าสายน้ำกระโจมอกออกมาจากห้องน้ำ เนื้อเนียนท่อนบนงดงามตราตรึง
กลิ่นหอมส
