สำหรับคนอื่นไม่มีทางรู้หรอกว่า สิ่งที่กำลังอัดแน่นอยู่ภายในใจของโรม นฤบดินทร์ในเวลานี้ ไม่ได้ต่างอะไรกับเปลวเพลิงโลกันตร์ อำนาจที่เคยมี ผู้หญิงจำนวนมากมายที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา ไม่มีเหลือแม้แต่คนเดียว นั่นยังไม่สำคัญเท่ากับ ร่างสูงผลุบเข้ามาภายในห้อง ชะงักนิดหนึ่ง ก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบห้อง ไม่เห็นร่างของสายน้ำอยู่ในห้อง หล่อนหายไปไหน
“บ้าเอ๊ย!” โรมสบถออกมา แต่เมื่อก้าวออกไปนอกห้อง ก็กลับชะงัก เพราะ...มีร่างของชายฉกรรจ์คนหนึ่งปักหลักยืนอยู่ตรงนั้น สายตาที่มองสบกับโรม นฤบดินทร์ ตอนแรก โรมค่อนข้างเคร่งเครียด เพราะเขาเปิดเผยตัวเองกับเคน การิมไปแล้ว ตอนนี้เชื่อได้ว่า เคนมันจะต้องส่งคนตามล่าเขาชนิดพลิกแผ่นดิน
“ถ้ามึงอยากได้เมียของมึงคืนก็ตามกูมา”
“อะไรนะ!” ก่อนที่โรม นฤบดินทร์จะขยับตัว ชายฉกรรจ์ตรงหน้าก็กระตุกปืนพกออกมาอยู่ในมือ ปลายกระบอกจ้องเข้าหาร่างของโรม “ก็ได้...” โรมบดกราม นึก
