ดึกมากแล้ว...
ภายในห้องโถงของคฤหาสน์หรู ที่สร้างมาด้วยเงินจากการค้าผู้หญิง เคน การิมรับแก้วไวน์จากมือของลิลลี่ แล้วรองรับสะโพกของหล่อนที่หย่อนลงมาบนตักของเขา
“ดาร์ลิ้งคิดว่าไอ้โรมจะยอมมาให้เราเชือดไหมคะ”
“มันต้องมา” เคน การิมคำรามอย่างมั่นใจ “ตอนนี้ผมส่งคนไปจัดการหมู่บ้านที่เคยให้ความช่วยเหลือมันแล้ว”
“หมู่บ้านหรือคะ หมู่บ้านอะไร”
“ไม่รู้ รู้แค่ว่ามีแม่เฒ่าอดีตคุณโสคนหนึ่ง ไปก่อตั้งหมู่บ้านนั้นขึ้นมา ที่ไอ้โรมมันรอดชีวิตอยู่ได้ ก็เพราะความช่วยเหลือจากยายแก่คนนั้น”
“ให้ตายเถอะ ไม่น่าเชื่อเลย”
“แต่มันเป็นไปแล้ว”
“ถ้าเกิดมันไม่มาล่ะคะ”
“มันต้องมา ผมรู้นิสัยของไอ้โรมดี ต่อให้มันไม่มา ผมยังมีแผนอื่น ผมจะเชือดไก่ให้ลิงดูทีละคน...ทีละคน โดยเฉพาะผู้หญิงที่เคยอยู่ภายใต้สังกัดของมัน” น้ำเสียงของเคน การิมเหี้ยมเกรียม และลิลลี่ก็เชื่อว่าคนอย่างเคนสามารถทำได้อย่างที่พูดจริงๆ ไม่ใช่แค่ขู่
“ด
